Kleintje Voetbalkamp Groningen strijkt neer in Haren: “Bij ons is iedereen gelijk, er zijn geen indelingen op niveau”

Voetbalkamp Groningen is deze week neergestreken op de velden van Be Quick in Haren. Het is de vierde keer dat er een editie in de meivakantie wordt gehouden. Een gesprek met Bas Eimers van de organisatie.

Hoi Bas! De tweede dag van het Voetbalkamp zit er op. Hoe gaat het?
“Het gaat ontzettend goed. We hebben ook ontzettend geluk met het weer. Toen we gisteren begonnen brak gelijk de zon door. Ons streven is dat we bij deze editie tussen de zeventig en honderd deelnemers trekken. Deze week zijn het er 85 en daar zijn we super blij mee. Deze dagen zijn ze volop met voetballen bezig. Onder begeleiding van ervaren trainers worden ze getriggerd en uitgedaagd maar is het belangrijkste om vooral lekker plezier te hebben.”

Mensen zullen het Voetbalkamp vooral associëren met de zomervakantie. Wat is het verschil tussen de edities?
“Drie jaar geleden hebben we de editie in de meivakantie aangeboden als extraatje. En dat is zo goed bevallen dat we het daarna zijn blijven aanbieden. In de zomervakantie duurt het kamp vijf dagen, deze week duurt drie dagen. Het is een ingekrimpte versie. In de zomer werken we met een competitie en punten. Dat doen we nu niet. Het zijn nu hapklare brokken waarbij we in thema’s werken. Bijvoorbeeld schieten en scoren. Want wat is nu het leukste bij voetbal? Dat is scoren. Dus er wordt deze week bijvoorbeeld geprobeerd om een door een vak te schieten. Of om een kegel omver te schieten. Leuke oefeningen om de vaardigheden naar een hoger niveau te tillen.”

Hoe goed moet je zijn om mee te kunnen doen aan het Voetbalkamp?
“Wat je kunt vinden wij niet belangrijk. Het enige wat bij ons telt is dat je plezier in het spelletje moet hebben. Wij delen deelnemers niet in op kwaliteiten. We delen wel in op leeftijd maar het niveau is voor ons volstrekt onbelangrijk. Dat betekent dus dat je in een groep kunt komen te zitten met deelnemers die veel verder, of veel minder ver zijn gevorderd. En ik denk dat wij daar wel uniek in zijn. Wat we trouwens zien is dat kinderen het zelf ook geen enkel probleem vinden.”

Ik moet denken aan het woord ‘kansengelijkheid’ …
“Goh, daar had ik zelf nog niet eens aan gedacht. Inmiddels alweer heel wat jaren werken we met vaste tenues. Deelnemers krijgen bij deelname allemaal dezelfde kleur broek en shirt. Tijdens deze meivakantie is er gekozen voor de kleuren geel-zwart. Toen we dat voor het eerst deden toen zei iemand, dat ziet er mooi uit. En dat is zeker zo, maar het laat ook gelijkheid zien. In Engeland en Ierland zijn bijvoorbeeld schooluniformen verplicht. Iedereen is gelijk. Gelijke monniken, gelijke kappen. En dat is ook wat wij nastreven: iedereen is bij ons gelijk, waardoor iedereen dezelfde kansen krijgt. En dat staat wel haaks op de mentaliteit in het Nederlandse voetbal waarbij er al op hele jonge leeftijd op niveau wordt ingedeeld. Men is daar in doorgeslagen, vind ik.”

Door kinderen van verschillende niveaus samen te laten spelen creëer je eigenlijk ook een broedplaats …
“Absoluut. Kinderen leren van elkaar. Kunnen elkaar helpen. Maar het biedt ook uitdaging. Stel dat jij een hele goede voetballer bent en je teamgenoten zijn wat minder ver ontwikkeld; dan moet je je team op sleeptouw nemen. Je ontwikkelt leiderschapskwaliteiten. Je ontwikkelt methodes om je team naar een hoger niveau te tillen. Andere kinderen kunnen daardoor geïnspireerd raken en kunnen daardoor in korte tijd hele grote sprongen vooruit maken. Maar altijd is er die gulden regel dat plezier voorop moet staan.”

In je antwoorden klinkt het plezier door. Hebben jullie als Voetbalkamp nu ook nog wensen?
“We denken na of we wellicht ook een Voetbalkamp in kunnen richten voor jonge deelnemers. Op dit moment moet je 6 jaar of ouder zijn. Maar wat we regelmatig meemaken is dat er gevraagd wordt of een 5-jarig kind ook mee mag doen. Daar willen we over na gaan denken. Dat we bijvoorbeeld in de meivakantie alleen in de ochtenden een kamp aanbieden voor 4- en 5-jarigen. Aan de andere kant zien we dat als kinderen wat ouder worden het snel afroomt. Als ze een jaar of 13 zijn dan is het niet meer cool om mee te doen. Daar willen we ook over nadenken hoe we die groep toch aan ons verbonden kunnen houden.”

Komende zomer gaan jullie weer de welbekende kampweken organiseren. Is er voor die edities nog plaats?
“Dat loopt best wel storm. De laatste week van de zomervakantie is inmiddels helemaal vol. Dan heb je het over zo’n 130 deelnemers. Daarnaast bieden we ook een kamp aan in de eerste week van de zomervakantie. Daar zijn nog een aantal plekjes voor beschikbaar. Daar kan men zich voor opgeven op onze website. En wij denken dat dit wel goed komt. Deze week doen er kinderen mee uit gezinnen die eerst de kat uit de boom willen kijken. Wat is het? Hoe wordt het georganiseerd? Drie dagen is dan ook heel behapbaar. Als kinderen enthousiast thuiskomen dan zal waarschijnlijk de volgende stap gemaakt worden.”

In 2015 maakte OOG een reportage over het Voetbalkamp waarbij verslaggever Wesley Ferwerda een jonge deelnemer interviewde die vorig jaar zijn profdebuut maakte in het eerste van de FC: