Naast roofdieren en maaimachines lijkt droogte het nieuwste gevaar voor de grutto in Groningen. Volgens het Groninger Landschap moeten de sluizen en gemalen in onze provincie steeds vaker open om voor een goede voedingsbodem te zorgen voor de vogels.
Op dit moment zijn de grutto’s in Groningen bezig met het uitgebroeden van de laatste eieren. Ook de eerste kuikens scharrelen door het veld, op zoek naar voedsel. De kwetsbare donzen kuikens werden al bedreigd door maaimachines en roofdieren, maar droogte zorgt er ook steeds vaker voor dat de kuikens niet uitgroeien tot volwassen vogels. De droogte zorgt ervoor dat het grondwater daalt en de wormen naar beneden trekken. Ook droogt de bovenlaag uit en wordt keihard, waardoor een grutto niet met zijn snavel de grond in kan om voedsel te zoeken.
Het Paasweekend was daar een goed voorbeeld van, zo stelt Jan Beekman, natuurbeheerder van Het Groninger Landschap: “Door het gebrek aan neerslag en de harde oostenwind, verdampt het grondwaterpeil razend snel. Tijdens het afgelopen Paasweekend is in vier dagen tijd het grondwaterpeil van de Oostpolder in het Hunzedal 13 centimeter gezakt. De snavel van een grutto is gemiddeld 11 centimeter lang, andere soorten hebben een minder lange snavel. Als we niets doen, dan drogen weidevogelgebieden uit.”
Dat gebeurt nu al, want als het waterpeil in de weidevogelgebieden te ver zakt, worden sluizen en gemalen open gezet om de weidevogelgebieden nat te houden. “Voor onze weidevogelgebieden boven stad Groningen kunnen we bij aanhoudende droogte water aanvoeren vanuit het Reitdiep”, vertelt Arjan Hendriks, natuurbeheerder van Het Groninger Landschap. “ In Reitdiep-Zuid gebeurt dat met behulp van een elektrisch gemaal en in Reitdiep-Midden met windwatermolens. Water werkt als een magneet op weidevogels.” Het Groninger Landschap wil het waterbeheer in de weidevogelgebieden in de toekomst nog verder verbeteren om zo de effecten van droogte te voorkomen en de overlevingskansen van gruttokuikens te vergroten.
