Het UMCG stopt tien jaar na de introductie met de leenparaplu. Het idee was dat het zou gaan werken als het wittefietsenplan. Het liep echter anders.
Het idee ontstond in 2014. Voor medewerkers en bezoekers was het niet prettig om in de regen van gebouw naar gebouw te lopen. “Gastvrij verzonnen we daarom de leenparaplu”, laat het UMCG weten. “Paraplu’s met een diepblauwe kleur met een oranje opdruk. Bij de in- en uitgangen van de gebouwen werden bakken geplaatst. Het idee was simpel. Het regent, je pakt een paraplu, je loopt naar buiten en aangekomen bij het volgende gebouw steek je de plu in de bak aldaar. In de paraplubakken hadden we hydrokorrels gelegd die de nattigheid konden opzuigen waarmee het hulpmiddel weer klaar was voor de volgende gebruiker.”
“Sommige leenparaplu’s zijn al jaren uitgeleend”
Bij de ingebruikname had het UMCG er al rekening mee gehouden dat de plu’s ook gebruikt zouden worden voor wandeltochtjes in de stad. “Op de bakken hadden we de tekst gezet: leenparaplu, dank voor het terugbrengen. Wat we er niet op hadden gezet, was wannéér die paraplu teruggebracht moest zijn. En dat is misschien de reden dat veel van de leenparaplu’s al jaren zijn uitgeleend. We hebben de paraplubakken hartelijk regelmatig aangevuld, want om je gastvrijheid uit te dragen, moet je soms even doorzetten.”
“Sociale functie van ’t groot zaikenhoes werkt tot ver in de stad door”
Maar na tien jaar stopt het. “We kunnen concluderen dat echt veel mensen dankzij de plu’s beschermd zijn tegen wind en regen. In 2018 zagen we bijvoorbeeld hoe onze leenparaplu’s vlakbij in het Oosterpark (dakloze) mensen op het Linnaeusplein drooghielden. De sociale functie van ’t groot zaikenhoes werkt tot ver in de stad door.”
