Op tientallen plekken staken zaterdag vrijwilligers de handen uit de mouwen in het kader van NLdoet. Zo ook in Lewenborg in het Le Roy-gebied waar een voedselbos wordt aangelegd. Een gesprek met Gerrit Vos.
Hoi Gerrit! Hoe is het vandaag gegaan?
“Het is heel soepel verlopen, maar het is een beetje een apart verhaal. Door problemen in de personele bezetting hebben wij vorige week NLdoet gehouden. Dat had ik ook gecommuniceerd met de organisatie, maar ze hebben dat niet aangepast op hun website. Dus vanochtend om 10.00 uur stonden er ineens twee mensen voor de poort die graag wilden helpen. Daar had ik niet op gerekend dus ik heb snel alles klaar gezet, en we zijn aan de slag gegaan. Dus dit jaar hadden we twee NLdoet-dagen in Lewenborg, haha.”
Hoe belangrijk is NLdoet voor jou?
“Het is vooral een hele mooie dag om nieuwe vrijwilligers aan je te binden. Op dit moment hebben we ongeveer veertig vrijwilligers die zich met enige regelmaat inzetten in het gebied. En daar ben ik echt super blij mee. Vanochtend kwamen er twee mensen langs die hier nog niet eerder waren geweest. Hoewel. Eén van hen is hier tien jaar geleden tijdens een maatschappelijke stage van het csg Augustinus eens actief geweest. En diegene dacht, laat ik er weer eens naar toe gaan om te helpen. Hij is inmiddels afgestudeerd en heeft een goede baan. En dat zo’n iemand zelf met dit initiatief komt, dat is natuurlijk super leuk!”
In het gebied wil je een voedselbos creëren. Heb je deze weken ook dat kunnen doen waar je op gehoopt had?
“Wij werken nooit met verwachtingen. We kijken wel wat het wordt. Maar het is absoluut zo dat er veel werk gedaan is. Wat we willen is een zelfstandig functionerend eetbaar bos aanleggen. Er staan al diverse fruitbomen, maar dat hele bos willen we versterken. Dat noemen ze het realiseren van een gilde. Zo’n gilde bestaat uit een boom, daaronder een struik, een kruid en een bodembedekker. Al deze etages bestaan uit vruchtdragende planten, en samen vervullen ze een zelfvoorzienend systeem.”
Waar zijn jullie vorige week en deze zaterdag druk mee geweest?
“We hebben ons gericht op het grondwerk. De grond is door de tand des tijds vergrast. Dit hebben we afgekrabt. Daarnaast heeft de gemeente onlangs een grote bult compost aangeleverd. Dit hebben we verspreid over het gebied. En het idee is dat in de toekomst er een mooi voedsel- en fruitbos ontstaat met bessenstruiken, frambozen en rabarber. Maar ook bieslook, knoflook en plastinaak. In het gebied werken we met inheemse soorten die het uit zichzelf al goed doen en ondersteunend zijn voor de plaatselijke fauna.”
Kun je dat uitleggen?
Ja, ik kan wel een voorbeeld geven. In ons gebied staan al veel pruimenbomen. Om die bomen te versterken planten we een plant die goed op kan schieten met de pruimenboom. De kruisbes bijvoorbeeld, of de zwarte bes en de aardbei. Daar komt dan een passende stikstofbinder, bevruchter en afleider bij. Zo vergroten we de plantdichtheid, bedekken we de bodem en maximaliseren we tegelijkertijd de fotosynthese.”
Wie mogen er straks gebruik maken van het bos?
“In principe iedereen. Dus dier en mens. Een ree is bijvoorbeeld welkom om zijn maag te vullen. Maar dat geldt ook voor bewoners. Hoewel het niet de bedoeling is dat je met tassen vol fruit het gebied weer gaat verlaten. Het principe is: een appel, hè wat lekker. Dan mag je die op gaan peuzelen.”
Het Le Roy-gebied is uniek. Hoe past dit voedselbos in de geest van Louis le Roy?
“We gaan met dit bos een uniek aangezicht creëren. Aan de noordrand van de fruittuin wordt een windbarrière aangelegd in de vorm van bogen zodat het geheel vanaf het fietspad oogt als een organische kathedraal. Deze ‘ruiten’ dienen als pergola voor klimmend fruit zoals druiven en wijnbessen. Wat trouwens nog leuk is om te verstellen is dat we eind maart een wilde brunch gaan organiseren. Sanne Scheltena komt langs, gaat in het gebied een wildplukwandeling organiseren en gaan vervolgens een brunch samenstellen. Dat gaat super leuk worden.”
Meer informatie over het voedselbos in het Le Roy-gebied vind je op deze website.
