Maria Romp uit Haren en Freerk de Boer uit Twijzel gaan hun pelgrimstocht naar Santiago hervatten. Het duo stapt op 23 mei op de rolstoelfiets.
Hoi Maria! Vorig jaar hebben we ook contact gehad. Santiago werd toen niet gehaald hè?
“Vorig jaar februari zijn we inderdaad van start gegaan in Uithuizen met als doel om uiteindelijk te gaan finishen in Santiago de Compostella. Onderweg hebben we echter met pech te maken gekregen. In België bleken de spaken van de rolstoelfiets niet bestand te zijn tegen de hobbelige paden. Daarnaast hebben medische problemen gezorgd voor een voortijdig einde. We zijn gestrand in Noord-Frankrijk.”
Hoe komt het dat het vervolg ruim een jaar op zich heeft laten wachten?
“Freerk is in 2019 door een auto-immuunziekte in een rolstoel beland. Afgelopen jaar moest hij een zware operatie ondergaan, waarbij complicaties optraden. Afgelopen herfst en winter is hij erg ziek geweest, en heeft de dood in de ogen gekeken. Gelukkig gaat het nu beter. De afgelopen periode zijn we weer voorzichtig aan het trainen geslagen om ons voor te bereiden op de grote reis. Zo zijn we afgelopen week op de Veluwe geweest. Op een gegeven moment vonden we dat we een datum moesten prikken, en dat is 23 mei geworden. Kijk, je kunt bijvoorbeeld wachten tot de coronapandemie nog verder terug is gedrongen, maar ondanks alle onzekerheden moet je op een gegeven moment een knoop doorhakken.”
Op 23 mei klinkt het startschot. Klinkt dat op de plek in Noord-Frankrijk?
“Haha, ja. De route hebben we wel iets verlegd. We wilden aanvankelijk echt de pelgrimsroute volgen, maar mensen hebben gezegd, doe dat niet. De kwaliteit van de paden is niet overal goed. Door een zwaar auto-ongeluk heb ik zelf enige tijd in een rolstoel gezeten. Gelukkig gaat het nu veel beter, maar mijn knieën blijven wel zwak. Daarom hebben we besloten om via Parijs naar Mont Saint Michel te reizen, om van daaruit naar Spanje te gaan waarbij de eindbestemming hetzelfde blijft. Je kunt zeggen dat we de kustroute nemen. Ik ben namelijk degene die fiets, en Freerk zit voorop als windvanger en is navigator.”
Hoe lang denken jullie onderweg te zijn?
“Dat weten we niet. Dat is denk ik ook het mooie van deze uitdaging, we hebben de tijd namelijk aan ons zelf. We fietsen de etappes en in de nachten kamperen we in een tent. Daarbij worden we wel begeleid door vrijwilligers die altijd bij ons in de buurt zijn. Mocht het medisch noodzakelijk zijn, dan kunnen we uitwijken naar hotels. Voor de tocht worden nog wel vrijwilligers gezocht die in Frankrijk kunnen assisteren om zo nu en dan de tent op te zetten en een potje eten te koken. Dat ook allemaal doen, dat wordt me wat te veel.”
Het doel van deze reis is ook heel duidelijk hè?
“Ja. Je hoort vaak berichten dat als mensen ziek zijn, dat ze dan wegkwijnen achter de geraniums. Maar dat hoeft helemaal niet. Hoe ziek je ook bent, er zijn altijd creatieve mogelijkheden om toch iets te ondernemen. Ik en Freerk zijn daar de levende voorbeelden van. Onze stichting probeert hier verandering in te brengen door aangepaste fietsen te promoten. Er is nog zoveel moois wat je kunt beleven als je ziek bent.”
Vorig jaar waren donaties welkom. Dat is nog steeds zo?
“Zeer zeker. Alle donaties zijn welkom. Daarmee hopen we meer speciale fietsen aan te kunnen schaffen zodat mensen, die bijvoorbeeld rolstoel-afhankelijk zijn, er ook op uit kunnen. Ook zoeken we nog sponsoren voor onze reis.” Meer informatie over het doneren en sponsoren vind je op deze website.
