De stad Groningen vierde precies 74 jaar geleden feest. Na vijf jaar onder het Duitse juk geleefd te hebben, kon de bevrijding en de vrijheid gevierd worden. Die bevrijding ging echter niet zonder slag of stoot, en daar werd dinsdag bij stilgestaan.
“Het was een prachtige zonnige dag”, vertelt Onno Dijkema die de laatste oorlogsdagen als kind heeft meegemaakt. “Een groot deel van de stad was door de geallieerden bevrijd, maar hier bij de Oostersluis stuitte men op 16 april 1945 op twee open gedraaide bruggen. Dat hadden de Duitsers gedaan die aan de overkant, in Oosterhoogebrug, stelling hadden genomen en de geallieerden beschoten. Mijn oom was ’s ochtends nog over de brug gekomen, maar toen hij terug wilde bleek dat niet meer te kunnen.” Dat was ook het moment dat de familie Dijkema in actie kwam. “Mijn oom vertelde dat we in de machinekamer de brug handmatig dicht konden draaien. Daarop zijn mijn vader en een broer op pad gegaan.” Kruipend en sluipend en met goedkeuring van de Canadezen werd de machineruimte bereikt waarna heel langzaam de brug naar beneden ging.
Voor de Canadezen was dat het moment om onder dekking van een tank op te rukken. “Op een gegeven moment kwam één van de Canadese soldaten, de 22-jarige Roy Coffin, uit de dekking van een tank en werd daarbij neergeschoten door de Duitsers. Dat was echt verschrikkelijk om te zien.” Korte tijd later gaven de Duitse troepen zich over. De strijd om de Oostersluis zou de boeken in gaan als de laatste gevechtshandeling in de stad Groningen. Deze strijd en het overlijden van Coffin werd dinsdagmiddag herdacht met een plechtige herdenkingsbijeenkomst bij de sluis. In aanwezigheid van burgemeester Den Oudsten, buurtbewoners en vijftig scholieren van de Oosterhoogebrugschool werd één minuut stilte in acht genomen en werden er gedichten voorgedragen.
