Hoog in de Martinitoren werd maandagochtend een bijzonder jubileum gevierd waar nog niet eerder aandacht voor was. Precies vijfhonderd jaar geleden stelde Groningen voor het eerst een stadsbeiaardier aan voor de bekendste kerktoren van de stad. Dat werd hoog in de toren gevierd.
Het jubileum kwam aan het licht op 11 oktober. Een afvaardiging van het gemeentebestuur en de gemeenteraad beklom toen de Martinitoren om de regenboogvlag te hijsen, ter gelegenheid van Coming Out Day. Fractievoorzitter Jim Lo-A-Njoe van D66 ontdekte toen iets bijzonders:
“Toen we in het beiaardiershok waren, zagen we dat er een handgeschreven briefje lag, met daarop de namen van alle beiaardiers van de afgelopen vijfhonderd jaar. De datum viel me op: over een paar maanden is het precies vijfhonderd jaar geleden dat de eerste beiaardier hier aan zijn werk begon. Toen dacht ik: daar moeten we iets bijzonders mee doen. Want het is bijzonder dat de eerste beiaardier sinds die tijd vrijwel onafgebroken is opgevolgd.”
Plaquette
Dat bijzondere moment volgde dus maandagochtend. Samen met wethouder Mirjam Wijnja beklom Lo-A-Njoe opnieuw de toren. De wethouder onthulde, samen met vier (oud-)beiaardiers, een plaquette naast het stokkenklavier (het ’toetsenbord’) van de beiaard in de Martinitoren.
‘Wandelend meegenieten’
Samen met Bob van der Linde is Maurits Bunt een van de twee laatste namen op de plaquette, die wordt aangevoerd door ‘Mr. Jacob’ in 1525. “Het is een mooie mijlpaal”, vertelt Bunt. “Het is vijfhonderd jaar geleden dat de eerste beiaardier hier begon. Een mooi moment om dat echt even te vieren. Ook voor de stad, met mooie muziek en een mooie festiviteit.”
Het jubileum werd ook muzikaal gevierd door het beiaardiersduo, met vrolijke verjaardagsliedjes die uit het carillon door de binnenstad schalden: “Het carillon is bij uitstek een instrument dat klinkt in de publieke ruimte. Dus je probeert ook vaak aan te sluiten bij thema’s in de samenleving en liedjes te spelen die mensen echt kennen. En liedjes als ‘Er is er één jarig’, dat kent iedereen wel. Dus ik hoop dat mensen het al wandelend meekrijgen en even genieten.”
Bunt hoopt dat het nog even duurt voordat er een 23ste naam bij moet op de plaquette: “Wij zijn twee van de jongere beiaardiers in Nederland. Dus ik verwacht dat, als we gezond blijven, we lang meekunnen. Maar alleen als ik de trap nog een beetje fatsoenlijk opkom – dat is wel handig.”
