Dat niet de hele wereld slecht is werd op Paaszondag duidelijk aan de voet van de Martinitoren. Johan was zijn sleutelbos kwijt geraakt en was al in de veronderstelling om flinke kosten te moeten maken.
“Paaszondag. Dan is het voor mij traditie om naar de Martinikerk te gaan om daar de Paasdienst bij te wonen”, vertelt Johan. “Het was rond een uur of 09.00 toen ik mijn auto parkeerde in de parkeervakken aan het Kwinkenplein. Terwijl ik uitstapte en de auto af wilde sluiten bedacht ik mij, ik moet wel even mijn oranje vest van de achterbank pakken, want het kan wel eens koud zijn in de kerk. Vervolgens was ik getuige van een hele mooie Paasdienst.”
“Hoe ga ik thuis komen?”
Maar dan slaat de schrik toe. “De dominee sprak de laatste woorden en ik wilde uit mijn zak mijn autosleutels pakken. Maar die sleutels waren nergens te vinden. Ik dacht, verdorie, dit is niet best. Want behalve de autosleutels hangen ook mijn huissleutels en andere sleutels aan de bos. Ik ben gaan zoeken in de kerk, op het toilet. Helemaal niks. Ik dacht hoe ga ik thuis komen? En, dit gaat me veel geld kosten. Ik heb niet een reservesleutel van mijn auto. Dus er moeten nieuwe sloten komen, het voertuig moet weggesleept worden.”
“Dankbaar aan iedereen die niet misbruik heeft gemaakt van de situatie”
“Ik dacht laat ik eerst maar naar mijn auto gaan, tenminste als die er nog staat. En gelukkig. Vanuit de verte zag ik dat mijn bolide er nog stond. En weet je wat? Ik kom bij mijn auto, en wat zit er in het slot van het portier? Precies, mijn sleutelbos. Twee uren lang had iedereen er mee weg kunnen rijden. Ik ben ingestapt en teruggereden naar huis met een grote glimlach op mijn gezicht. Dankbaar aan iedereen die niet misbruik heeft gemaakt van mijn stomme fout. Een mooie paasgedachte.”
