Boer krijgt bieten ‘niet aan de gang’ en verpacht akker aan biodiversiteitsduo

Als je bieten niet willen groeien, wat moet je dan? Boer Menko Oosterhuis uit Thesinge ‘stond open voor iets nieuws’ en liet twee idealisten los op één van zijn akkers. Nu groeit en bloeit er van alles door elkaar.


Wat een dikke bult met bieten had moeten worden, wordt waarschijnlijk een iets minder dikke bult met bieten. De Thesinger bietenvelden van boer Menko Oosterhuis stonden er dit voorjaar ondermaats bij. ‘Het was een natte periode. We hebben het gewas niet goed aan de gang gekregen.’

 

Afgelopen mei lag de met suikerbieten ingezaaide akker er zo bij (Foto: Bas Hoorn)

 

Toen de braakliggende akker Bas Hoorn en Thekla de Jong ter ore kwam, deden zij de boer een idealistisch voorstel: ‘We toveren dat stuk zwarte klein om tot een bloemenrijk veld,’ aldus Bas. Voor meer biodiversiteit, zo luidde het doel.

Uit de comfortzone

Daarvoor moest boer Oosterhuis wel even ‘uit zijn comfortzone stappen.’ Traditioneel boeren betekent immers de opbrengst maximaliseren. Toch wilde hij zich ‘openstellen voor iets nieuws’ en verpachtte tweeënhalve hectare ‘verloren’ bietenland aan de Groningers.

 

Menko Oosterhuis (Foto: Bram Koster)

 

Bas en Thekla zaaien bloemen en pompoenen in en uiteindelijk poppen er links en rechts ook nog wat suikerbieten op. Onkruid krijgt (bijna) vrij spel. ‘Wat we willen bereiken is dat we hier veel verschillende vliegen en insecten krijgen,’ legt Bas uit.

Een zacht gezoem en gebrom klinkt op de achtergrond, in een pompoenbloem struikelen twee insectjes over elkaar. Die missie lijkt dus geslaagd.

Zwitserland adopteert

Om het pachten te bekostigen en de omgeving bij het project te betrekken, kan men voor 2,50 euro een vierkante meter grond ‘adopteren’. Via internationale Instagrampagina’s bereikte dit idee veel meer mensen dan Bas en Thekla van tevoren hadden gedacht. ‘Er zijn nu 400 huishoudens die iets hebben geadopteerd,’ vertelt Thekla.

Renate Bootsma is er één van. Ooit woonde ze in Friesland, nu al jaren in Zwitserland. Haar liefde voor het ‘hoge en platte noorden’ is nog niet verdwenen. ‘Om juist daar, waar steeds meer eentonige landbouw komt, zo’n initiatief te ontplooien, sprak mij enorm aan. Daarvoor ben ik wel geneigd de beurs open te trekken.’

 

Bloemen, suikerbieten en pompoenen groeien naast elkaar (Foto: Bram Koster)

 

Dromen over uitbreiding

Het project is niet bedoeld om geld mee te verdienen. Als binnenkort de eerste groenten worden geoogst, gaan deze bijvoorbeeld naar de Voedselbank, vertelt Thekla. De komende jaren is hun droom nog verder uit te breiden. ‘Het gaat niet zo goed met de wereld. Als wij hiermee een klein stukje bij kunnen dragen, zou dat prachtig zijn.’

Voor boer Oosterhuis blijft het een vreemd gezicht, ‘al dat spul door elkaar’. Toch hoopt hij er uiteindelijk iets van op te steken. ‘Ik hoop dat ik er als boer ook beter uit kom en ontdek hoe ik in de toekomst een goede rentmeester ben voor dit stuk leefomgeving. Misschien is onze leefomgeving wel nodig voor iets dan waarvoor wij het als boer gewend zijn te gebruiken.’