Een shortfilm die de mentale problemen veroorzaakt door aardbevingen bespreekbaar moet maken. Dat is één van de doelen van de film ‘Scheur’, van regisseur Roman Hageman, die enkele dagen geleden zijn première beleefde.
Hoi Roman! Hoe is het idee voor deze film precies ontstaan?
“Eigenlijk lag het plan voor deze film al een aantal jaren op de plank. Het idee is ontstaan in de tijd dat ik nog scholier was op het Willem Lodewijk Gymnasium. Ik had een docent Grieks die regelmatig vertelde over de aardbevingen en de impact daarvan op haar leerlingen. Ze vertelde dat ze leerlingen had die door de aardbevingen te kampen hadden met psychische problemen. Dat verhaal heeft me nooit losgelaten en daar wilde ik eens iets mee doen.”
Wat is de aanleiding waarom je het juist nu hebt opgepakt?
“Ik wil de opleiding Regisseur gaan doen aan de Nederlandse Filmacademie. Om daar echter te komen moet je een toelatingsexamen doen. Het komt erop neer dat je moet laten zien wat je in huis hebt. En zo kwam van het één het ander. Door de tijdsdruk hebben we de film ‘Scheur’ in twee á drie weken moeten maken. We hadden er geen budget voor en hebben het dus met eigen middelen moeten maken. Uiteindelijk denk ik dat het wel redelijk gelukt is.”
Redelijk gelukt klinkt voorzichtig …
“Haha, ja. Ik ben niet iemand die hoog van de toren blaast. Als ik een eindproduct zie, zie ik altijd ruimte voor verbetering. En dat neem ik mee naar mijn volgende projecten. Met ‘Scheur’ hoop ik mensen overigens echt te raken. Het gaat over een gezin dat in het aardbevingsgebied woont. Het is een fictief verhaal waarbij ik hoop dat het aanzet tot praten. Aardbevingen hebben een grote impact op het leven. Het is niet goed om dat weg te stoppen, het is belangrijk om er over te praten. Praten is soms moeilijk, daarom hoop ik dat de film de dialoog op gang kan helpen.”
Je hebt om het verhaal tot de mensen te laten komen ook gebruik gemaakt van een techniek die je niet eerder gebruikt hebt hè?
“Klopt. Ik heb geprobeerd om de third wall te breken. Dit zie je bijvoorbeeld in het shot waarin één van de personages de camera in kijkt en er een aardbeving plaatsvindt. Met het afbreken van de third wall heb ik geprobeerd de kijker onderdeel te maken van het verhaal, van het probleem. Dat je niet meer het gevoel hebt dat je naar een scherm zit te kijken maar dat je gewoon daar bij de mensen aan tafel zit. Of het gelukt is? Ik zou mensen willen adviseren om gebruik te maken van een subwoofer of een koptelefoon die lage frequenties goed kan weergeven. Mocht je dat hebben, dan denk ik dat het wel lukt.”
Je hebt in het verleden al vaker films gemaakt. Films die ook goed werden ontvangen. Als je nu naar deze film kijkt, is dan het bespreekbaar maken van het onderwerp het belangrijkste doel?
“Nee, het doel is misschien nog wel breder. In deze film heeft ieder shot een betekenis. Je kunt zeggen dat over ieder frame is nagedacht. Wat ik misschien ook wel wil laten zien dat is je niet te zwart/wit naar dit onderwerp moet kijken. Ik bedoel. Verplaats je eens in een situatie waarbij je nu op dit moment in een supermarkt staat. Tien meter verderop staat een moeder en een kind. De moeder schreeuwt tegen het kind. In je hoofd denk je nu misschien, wat een rare vrouw. Terwijl je er ook anders tegen aan kunt kijken. Misschien heeft die moeder wel een hele slechte dag achter de rug door de problemen die aardbevingen veroorzaken. Weet jij veel. Wat ik daarmee wil zeggen is dat het soms te makkelijk is om op één manier naar een onderwerp te kijken.”
‘Scheur’ heb je afgelopen week gepubliceerd. Kunnen we de komende tijd nog meer verwachten?
“Jazeker. Ik ben bezig met een groot filmproject. We zijn bezig om de film ‘Koortsdroom’ te maken. Meer daarover binnenkort.”
Bekijk hier de film ‘Scheur’ van regisseur Roman Hageman:
