Twee bijna-tachtigers bewezen dinsdagavond in het Stadspark dat ze nog lang niet uitgeblust zijn. Van Morrison en Neil Young zetten het 25 duizend man tellende publiek een geïnspireerd concert voor.
Na het voorprogramma van The Inspector Cluzo verscheen om half zeven Van Morrison met zijn tienkoppige band op het podium. De Noord-Ier bracht in 70 minuten een doorsnee van zijn zestig jaren tellende carrière. Het waren 70 minuten vol beschaafde rhythm & blues met een scheutje jazz. De om zijn nurksheid bekende Morrison leek goed gehumeurd: het publiek hoorde hem minstens vijfmaal ‘thank you’ zeggen. Zijn band, onder wie twee blazers en twee zangeressen, kreeg alle kans om ook te shinen.
Even na half negen was het de beurt aan Neil Young en zijn Chrome Hearts. Ook de Canadees bracht een doorsnee uit zijn bijna zestigjarige loopbaan. ‘Cinnamon girl´, ‘Rockin’ in the free world’, “Like a hurricane´, het zijn eigenlijk lompe gitaarnummers vol distortie, maar ze gingen er in als koek, hoewel het publiek het eerste uur vrij lauw reageerde. Okee, het was nog dik 30 graden. Het gitaargeweld werd afgewisseld door semi-akoestische nummers als ‘The needle and the damage done’ en ‘Old man´. Young’s begeleidingsband bestond onder meer uit organist Spooner Oldham en Micah Nelson (zoon van Willie).
Om half elf, na twee toegiften, was het voorbij en schuifelde het publiek, veelal oudere jongeren en jongere ouderen, maar toch ook echte jongeren, tevreden het Stadspark uit.
