De afgelopen jaren was het vanwege de coronacrisis niet mogelijk, maar dit weekend kan het weer: de jaarlijkse toneelvoorstelling in het dorpshuis in Onnen. Volgens Folkert Abbring van de plaatselijke toneelclub wordt er erg naar het weekend toegeleefd.
Hoi Folkert! Gisteravond hadden jullie je eerste voorstelling. Hoe is het gegaan?
“Het was een groot succes. Afgelopen week hadden we de generale repetitie, en na afloop dacht ik, oh jee, als dit maar goed komt. Maar je weet wat ze zeggen hè? Een slechte generale is de sleutel voor een succesvolle uitvoering. En dat bleek. Het publiek gaf aan het einde van de avond een staande ovatie. En dan weet je dat je het goed hebt gedaan.”
Wanneer we het hebben over de jaarlijkse toneelvoorstelling dan hebben we het tegelijkertijd over een rijke traditie hè?
“Absoluut. We doen dit al heel wat jaren. En het leeft ook in het dorp. In de afgelopen weken word ik regelmatig aangesproken. Ik ben actief in verschillende verenigingen, en dan krijg je voortdurend de vraag hoe het er voor staat. Hoe het met de kaartverkoop gaat, wat de mensen kunnen verwachten. En dat is natuurlijk prachtig. En ergens was het ook wel een beetje spannend. Vanwege de coronacrisis was er de afgelopen jaren niets mogelijk, en dan is er altijd een risico dat de mensen het niet meer op hun netvlies hebben staan, maar daar is niets van te merken. Gisteravond waren we nagenoeg uitverkocht, en voor komende avond zijn we volledig uitverkocht.”
Om de koe bij de hoorns te vatten: welk stuk spelen jullie dit jaar?
“Wij spelen ‘Vreemde Zaak Dirk Wakker’. Dat is een blijspel geschreven door H. Thole. Je moet je voorstellen dat de voorbereiding op zo’n stuk in de zomer al begint. Een aantal mensen binnen onze vereniging gaan dan stukken doorlezen die volgens hen geschikt zouden zijn om op te voeren en maken daar een rangorde in. Vervolgens komt men bij elkaar, worden de resultaten op tafel gelegd en maakt het bestuur een beslissing. De beslissing dat we dit stuk zouden gaan brengen is in de zomer van 2021 genomen. In de winter zijn we begonnen met repeteren, maar toen kwam er een lockdown waarop we alles hebben moeten cancelen. Dit jaar zijn we dus verder gaan bouwen op het fundament van vorig jaar. Omdat er qua repetities veel was blijven hangen kunnen we dit jaar onze voorstelling ook eerder opvoeren. Meestal vindt het in maart plaats.”
Waar gaat het stuk over?
“Eigenlijk zou je het moeten zien, want er gebeurt heel veel. Het stuk gaat over een gezin, bestaande uit een man, een vrouw en twee kinderen. Zij verblijven in een vakantiehuisje. Op een dag staat er ineens een vreemd meisje voor de deur die beweert dat de man van het gezin haar een verblijf en logies heeft aangeboden. Dat zou zijn gedaan na een verkeersongeluk, waarbij er een lift was aangeboden. Een hele vreemde zaak, met hele vreemde ontwikkelingen, en waarbij heel veel gebeurt. Een politieagent is er bij betrokken, maar ook een hele vinnige buurvrouw, en een vrouw die zich echt als een haaibaai gedraagt. En dat mondt uit in een hele bijzondere ontknoping.”
Je vertelt dat er veel belangstelling is. Wat voor mensen komen er op de avonden af?
“Op de vrijdagavond hebben we een wat ouder publiek. Daarmee zeg ik niet dat het alleen senioren zijn, maar de gedachte is denk ik een beetje dat het op vrijdagavond wat rustiger is, en dat op zaterdagavond de jongeren de ruimte krijgen. Op zaterdagavond is het ook wat rumoeriger in de zaal. En met jongeren bedoel ik inderdaad alle leeftijdsgroepen. Je kunt zeggen dat van jong tot oud ons bezoekt, en dat is natuurlijk geweldig.”
Wat is het geheim?
“Ik denk de belangstelling en de beleving. Want we zien het niet alleen in het publiek, maar ook aan de mensen die in onze vereniging actief zijn. Dit jaar hebben we drie jongeren kunnen verwelkomen. Ze doen het ontzettend goed, en ze vinden het heel erg leuk. Eentje zal waarschijnlijk vanwege verhuisplannen afhaken, maar ik verwacht dat de andere twee bij ons actief blijven. En dat voelt heel erg goed. Alsof we het stokje op die manier overdragen aan een nieuwe generatie. Het voelt op die manier heel levensvatbaar.”
Bij een toneelvoorstelling heb je het over teksten, maar ook over kleding, grimeren en een mooi podium …
“Klopt. De echte voorbereidingen starten al in oktober. Want er komt veel bij kijken. En we pakken het ook heel serieus aan. In het verleden hadden we drie microfoons aan het plafond hangen, maar dat was het toch net niet. Dit jaar hebben we voor het eerst een geluidstechnicus waarbij alle mensen op het podium een microfoontje dragen. Dat maakt alles veel verstaanbaarder. En dankzij de geluidstechnicus kunnen we ook extra sfeer neerzetten door middel van geluiden die we laten horen.”
Je klinkt ontzettend enthousiast. En ik kan me voorstellen dat sommige lezers ook enthousiast worden …
“Ik snap waar je heen wilt, maar voor vanavond zitten we echt helemaal vol. Er kan niemand meer bij. En vanavond is ook onze laatste uitvoering. Maar volgend jaar komen we weer terug. En mensen die interesse hebben die doen er verstandig aan om de website van dorpshuis De Tiehof in Onnen goed in de gaten te houden. Dan kunnen ze snel kaartjes reserveren.”
