De eerste editie van het festival ‘Onder de Sunne’, dat zaterdag in het Hendrik de Vriesplantsoen werd gehouden, is een groot succes geworden. Initiator en organisator Ronald Bakker is in zijn nopjes.
Hoi Ronald! Hoe is het gegaan?
“Het was een groot succes. Ik denk dat we een festival neer hebben weten te zetten waarbij er voor elk wel wat wils was. De sfeer was fantastisch, en ik heb veel complimenten mogen ontvangen. Mensen vonden het super dat dit is opgezet. Maar het was wel hard werken. We waren vroeg in de ochtend begonnen met opbouwen. Toch waren we rond 13.00 uur, toen het festival begon, nog niet helemaal klaar. Met name de geluidstechniek liet ons in het begin een beetje in de steek. Dat zijn leerpuntjes voor de volgende keer.”
Jullie hadden ook een rijk gevarieerd programma hè?
“Klopt. Het festival bestond uit twee podia waar gedurende de dag verschillende artiesten en acts optraden. Het programma begon met een brassband uit Amsterdam. Dat was fantastisch. Dat was niet zo maar wat getrommel, maar het zette echt een geweldige sfeer neer. We hadden twee rappers, er was een clinic van een breakdancer die jong en oud mee wist te krijgen in de oefeningen. Dat was ook heel leuk. We hadden een Turkse meneer die met eigen instrumenten iets heel bijzonders neer wist te zetten, er was Caraïbische muziek, we hadden buikdansers, we hadden Johny Bach en we hadden de Groningse Elvis Presley met Jimmie Wierenga. Het was heel gevarieerd.”
Ik hoor ook verschillende nationaliteiten voorbij komen …
“De wijk De Wijert is ook heel gevarieerd. Er woont een heel rijk gezelschap nationaliteiten. Multicultureel. Het doel van dit festival was om al die mensen bij elkaar te brengen. Om mensen samen te laten dansen, samen te laten genieten om mensen met elkaar in gesprek te laten gaan, maar om ook letterlijk bij elkaar in de keuken te kijken. Want behalve de twee podia stonden er diverse foodtrucks. Met eten en drinken uit Portugal, Italië, Caraïben. Als je door het plantsoen liep ervoer het als een kleine wereldreis.”
Is het doel ook behaald?
“Ja, ik denk het wel. Ik heb mooie gesprekken zien ontstaan tussen mensen. En dat is het leuke van zo’n festival hè? Het maakt even niet uit of je bankdirecteur bent of schoonmaker. Op zo’n terrein is iedereen gelijk. Er wordt niet gekeken naar rang of stand. En zo’n festival is een heel laagdrempelige manier om een gesprekje met elkaar aan te knopen, om elkaar te leren kennen.”
Komt er een vervolg?
“Als het aan mij ligt wel. Maar ik moet er wel een kanttekening bij plaatsen. Zoiets organiseren, zeker als je het voor de eerste keer doet, het kost veel energie en tijd. Ik was na afloop ook flink uitgeblust. Ik hoop dat er in de wijk mensen opstaan die gaan zeggen, dit was zo tof, dit moet een vervolg krijgen, en wij willen dat oppakken. Ik werk weer graag als vrijwilliger mee, maar ik trek liever niet opnieuw de kar. Het idee is dat dit festival voor de wijk georganiseerd wordt en dat het eigenlijk ook door de wijk gedragen moet worden. Dus ik hoop op veel enthousiasme. En gelukkig hebben de eerste mensen zich al gemeld die daar wel een rol in bij willen dragen.”
Zijn er meer leerpunten?
“In de afgelopen jaren hebben we vaker festivals georganiseerd in De Wijert. De meest bekendste is het springkussenfestival. Ik kreeg dit weekend veel vragen van kinderen wanneer dit weer wordt georganiseerd. Ondanks dat we nu een festival in de breedte hebben georganiseerd was er voor kinderen niet zoveel te doen. Daar moeten we wellicht over nadenken, dat we misschien ook een onderdeel voor kinderen in kunnen bouwen. Aan de andere kant moet het ook gefinancierd worden, en de schatkist van De Wijert is helaas ook niet bodemloos.”
Maar al met al ben je tevreden?
“Absoluut. Het was fantastisch. Het was een hele leuke dag. Een compliment voor alle mensen en vrijwilligers die zich hier voor hebben ingezet. We hebben de wijk wat hechter weten te maken. En ik hoop dat dit een vervolg gaat krijgen.”
