Bas zegt IT-sector vaarwel om zelfoogsttuin te beginnen: “Ik wilde iets terugdoen voor de maatschappij”

‘De Blije Bodem’. Dat is de naam van het project van Bas Welvering waarmee hij iets terug wil doen voor de maatschappij.

Hoi Bas! Wat is ‘De Blije Bodem’?
“Het is een nieuw op te zetten regeneratieve zelfoogsttuin die verrijst op het Westpark in de stad. Het doel van de tuin is dat we een positief tegengeluid bieden in de huidige tijden waarin we leven, waarbij ons doel is om op een zo gezond mogelijke manier groente voor de lokale omgeving te gaan telen.”

Hoe is het idee ontstaan om dit op te gaan zetten?
“Ik zal je vertellen dat ik werkzaam was in de IT-sector, bij een IT-onderneming. Dat deed ik al twintig jaar. Maar de laatste jaren bekroop mij steeds vaker het gevoel dat ik iets mistte. Ik wilde graag iets terugdoen voor de maatschappij, en dat lukte niet in het vakgebied waarin ik actief was. Wat volgde was een zoektocht naar datgene wat wel aansloot bij mijn idealen. Ik ben toen een landbouwopleiding gaan doen, in deeltijd. En toen is de vonk over geslagen. Ik heb vervolgens ervaring opgedaan bij onder andere de Eemstuin en de Stadsakker, en toen is het idee ontstaan om een zelfoogsttuin op te zetten.”

De IT-sector verlaten is nogal wat. Mensen zouden nu kunnen denken dat je bent gesetteld, dat je alles goed voor elkaar hebt, en dan stap je ineens het onbekende in …
“Ik ben het met je eens dat de stap absoluut heel spannend is. Maar ik vind het wel heel belangrijk om vanuit mijn hart te leven, en niet om vanuit angst te reageren. Dus spannend, ja, maar dit is ook een hele mooi kans. Waarbij dit project ook heel mooi aansluit bij de activiteiten die er al zijn in het Westpark. Ik noem het plukbos, maar ik noem ook Tuinindestad. Ik heb mezelf dit jaar vrijaf gegeven om dit op te zetten, waarbij het doel is om de zelfoogsttuin op te zetten maar ook om vrijwilligers te enthousiasmeren waardoor dit project de komende jaren gecontinueerd kan worden. Dat het zelfredzaam wordt en gedragen wordt door de gemeenschap.”

Als we nu naar de locatie gaan, wat zien we dan?
“Je ziet dan een perceel van 4.200m2 dat als zelfoogsttuin in wording is. We zijn eigenlijk net begonnen. We zijn bezig om een schuurtje te bouwen, en we hebben inmiddels een compostbak geplaatst.”

Men kan nu denken, dit klinkt als een hele grote volkstuin?
“Ja, maar dit is meer. Want behalve gezonde groente verbouwen willen we ook veel aandacht besteden aan educatie. Het klinkt misschien gek, maar er zijn mensen die denken dat de aardbeien in de supermarkt groeien. En men vindt het ook heel normaal dat aardbeien altijd maar te koop zijn. Met onze zelfoogsttuin willen we een stukje bewustwording creëren. Hoe groeit iets, wat komt er bij het proces kijken, en waarom zijn er in de winter bepaalde groenten wel, en andere groenten niet aanwezig. Leren leven met het aanbod zoals de natuur dat aanbiedt, waardoor we een minder zware wissel trekken op het transport van groenten naar Nederland.”

Nu zijn er de laatste jaren allemaal al ontwikkelingen op dit terrein gezet. Volkstuintjes in Groningen zitten overvol, Tuinindestad bloeit als nooit tevoren. Is dit project niet overbodig?
“Ik ben het met je eens dat er een maatschappelijke stroming op gang is gekomen, waarbij een steeds groter wordende groep mensen bewust met zijn eten om gaat en gezond bezig is. Maar zolang er nieuwe fastfoodketens worden geopend is het belangrijk om te werken aan het tegengeluid. Om onder de aandacht te brengen dat eigen gekweekte groenten gezond zijn. Dat de natuurlijke manier, zonder bestrijdingsmiddelen, goed is.”

Welvering is voor zijn project op zoek naar mensen die hem willen helpen. Ook is hij met een crowdfundingsactie op zoek naar mensen die het project willen financieren. Meer informatie vind je op deze website.