Er is meer nodig dan een standaard seniorenwoning om ouderen uit een groot huis te krijgen. Dat is de voornaamste conclusie uit een proefschrift van economisch geograaf Petra de Jong die hier donderdag op promoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen, de RuG.
In de huidige wooncrisis worden ouderen steeds vaker aangemerkt als degenen die huizen bezet houden. “Maar zolang er geen gevoel van urgentie is, bijvoorbeeld vanwege lichamelijk ongemak, is de noodzaak om te verhuizen niet heel groot”, laat De Jong weten in het NOS Radio 1 Journaal. “En ja, het huis is misschien wat aan de grote kant, en de tuin wordt wat bewerkelijker, maar vaak is men erg gehecht aan de woning en leefomgeving. Het is het toneel geweest van vele dierbare herinneringen.”
Alternatief moet aantrekkelijk en betaalbaar zijn
Ook het financiële aspect speelt een rol. Woningen zijn vaak voor een groot deel al afbetaald of worden al voor een hele lange tijd gehuurd. “Daardoor zijn de kosten laag. En los van de kosten is verhuizen ook een hele opgave. Dus dat wordt zo lang mogelijk uitgesteld.” De Jong noemt het dan ook niet gemakkelijk om iemand aan te moedigen om naar een kleinere woning te verhuizen. Ook omdat aangeboden alternatieven vaak niet toereikend zijn of überhaupt, vanwege de schaarste, niet beschikbaar zijn. “Het alternatief moet aantrekkelijker en betaalbaar zijn. Daarnaast willen mensen het liefst in de buurt blijven van waar ze wonen.”
Pretendeer niet te weten wat ouderen willen
Volgens De Jong worden ouderen met standaard seniorenwoningen niet over de streep getrokken. “Er is vanuit dat perspectief nog genoeg te winnen als het gaat om het op gang brengen van de doorstroom. En dan is het gewoon beter om ouderen vanaf begin af aan mee te nemen in een op hen gerichte ontwikkeling. Ga vooral met ze in gesprek en laat ze zelf vertellen hoe ze graag willen wonen en wat hun eisen en voorkeuren zijn. Maar pretendeer vooral niet te weten wat ouderen willen, want daarvoor is die groep echt te divers.”
