Groningen krijgt niet de veelbesproken theaterroute ‘Pssst, He Schatje!’. De route, die mannen in de schoenen van een vrouw plaatst om straatintimidatie te ervaren, stuit in de gemeente op financiële bezwaren. Volgens wethouder Manouska Molema (GroenLinks) zou de route het volledige jaarbudget voor ‘Veilige Steden’ opslokken.
De PvdA-fractie in de Groningse gemeenteraad had vanwege de ‘Orange the World’-campagne gevraagd om de voorstelling, een ervaringsgericht initiatief naar Groningen te halen, omdat er in andere steden, zoals Utrecht en Leiden, het tot positieve ervaringen heeft geleid.
Raadslid Irene Huitema (PvdA) benadrukte de meerwaarde van zo’n directe aanpak: “We zijn heel blij met de symbolische waarde dat veel gebouwen oranje kleuren. Wij dachten, kunnen we hier ook een toevoeging aan geven, want soms leer je gedrag goed af door het fysiek zelf even te ervaren. Dat is de insteek.”
Budget maakt de inzet onmogelijk
Hoewel wethouder Molema het initiatief een ‘heel mooi’ idee noemde, moet zij de fractie teleurstellen. Het prijskaartje van de theaterroute blijkt te hoog voor de gemeentekas.
Molema legde de financiële afweging uit: “We doen in het kader van Orange the World meer dan alleen het verlichten van gebouwen. Er zijn ook allerlei theatervoorstellingen, films, lezingen en verschillende activiteiten in de wijken.”
Het totale budget waaruit de activiteiten voor Orange the World worden betaald, is 30.000 euro. “De theaterroute zou het volledige budget voor een paar dagen helemaal opmaken. Dat is de reden waarom wij gezegd hebben, dat doen we niet”, aldus de wethouder.
Jaarrond inzet van fondsen
De wethouder gaf aan dat het college bewust kiest voor een jaarrond inzet van het beschikbare geld, in plaats van een kort, intensief project.
“We zetten het juist het jaarrond in voor activiteiten en trainingen voor studenten en voor andere activiteiten rondom geweld tegen vrouwen en seksueel geweld en veilige steden”, verklaart Molema.
Wel benoemde de wethouder dat er gezocht wordt naar andere, lokale initiatieven die bijdragen aan de bewustwording in de openbare ruimte. Ze noemde daarbij een lokale groep vrouwen die in de openbare ruimte zichtbaar maakt wat er zoal naar vrouwen wordt geroepen door dit met krijt op de stoepen te schrijven. “We zijn vooral aan het kijken: wat kunnen we nog extra doen, alleen binnen het budget zijn hier beperkte mogelijkheden voor.”
