Dorpskrant de Garmer & Thesinger bestaat deze maand vijftig jaar. In Garmerwolde en Thesinge wordt dit weekend uitgebreid stilgestaan bij het jubileum. Maar hoe gaat het met de krant? Heeft het met de opkomst van sociale media nog bestaansrecht? En hoe wordt er naar de toekomst gekeken? Een gesprek met voorzitter Koos van de Belt.
Koos, hoe is de G&T indertijd ontstaan?
“Voor de Garmer & Thesinger begon het in 1975. De dorpskrant werd in dat jaar gestart door Geerth Boschma en Roelof Ganzeveld met als doel om de leefbaarheid in Garmerwolde en Thesinge te vergroten. Het lijkt erop dat dit in de afgelopen vijftig jaar zeker gelukt is. De krant heeft bijgedragen aan de interactie. Om in christelijke termen te spreken: Garmerwolde is wat vrijzinniger dan Thesinge. Het zijn dorpen met allebei hun eigen identiteit. Maar door de jaren heen zijn we samen evenementen op gaan pakken. De Zummerspeulen bijvoorbeeld, maar ook de intocht van Sinterklaas. Als dorpskrant doen we verslag van deze activiteiten waarbij we inwoners informeren en samen proberen te brengen.”
De krant is ook echt een gezamenlijk product hè?
“Redactieleden komen uit beide dorpen. Redactievergaderingen vinden de ene maand in Thesinge plaats, en de andere maand in Garmerwolde. En dat geldt ook voor het jubileumfeest. Toen we tien jaar geleden ons veertigjarig jubileum vierden, hebben we een feest gehouden in het dorpshuis in Thesinge. Wat ik heel bijzonder vind, is dat de G&T in die vijftig jaar elke maand is uitgebracht. Er is nooit een editie overgeslagen. Wat de krant in deze tijd wellicht uniek maakt, is dat deze altijd in zwart-wit gedrukt wordt. Maar vanwege het vijftigjarig bestaan hebben we een speciale jubileumeditie gemaakt, waarbij we voor één keer een uitzondering hebben gemaakt: het is een kleureneditie geworden van maar liefst 110 pagina’s. Op de voorkant prijkt de tekst: Jubileumexpress, maandelijks en met elkaar – al 50 jaar.”
In de afgelopen vijftig jaar heeft de tijd niet stilgestaan. De opkomst van het internet heeft in het medialandschap bijvoorbeeld geleid tot een verschuiving. Hoe vergaat jullie dit?
“Ik denk dat de krant heel stabiel is. Dat blijkt ook als ik naar het aantal abonnementen kijk. In 2013 hadden we 486 abonnees. In 2023 waren dit 494. Daaruit blijkt dat er nauwelijks verloop is en dat er een breed draagvlak bestaat. Onze edities bestaan uit 12, 16 of 20 pagina’s. Dat is afhankelijk van hoeveel content er is, waarbij een beperkt aantal pagina’s door advertenties worden ingevuld. Voor abonnees hebben we onlangs de prijs verhoogd van 13,50 naar 16 euro per jaar. Wij denken dat het gaat om kosten die te verwaarlozen zijn, waarbij abonnees met kerst ook altijd een rode kaars cadeau krijgen.”
Maar wat geeft de dorpskrant bestaansrecht?
“Wij denken dat we een krant maken die informatie geeft die uniek is. We hebben bijvoorbeeld altijd een hoofdartikel. Als redactie vergaderen we van tevoren waar dit artikel over moet gaan. Het kan bijvoorbeeld gaan over een inwoner die een bijzonder beroep of activiteit heeft, of een opvallende hobby. Met deze persoon doen we een interview, er worden foto’s gemaakt en vervolgens wordt het uitgewerkt. Gebruikelijk bij ons is dat de geïnterviewde het eindresultaat voor publicatie mag lezen, wat een van onze vaste regels is. Daarnaast nemen we als krant geen stellingname bij politieke onderwerpen in en blijven we objectief. Als krant kleuren we binnen de lijntjes, en ik denk dat dit de mensen aanspreekt.”
Daardoor lukt het om inwoners bij elkaar te brengen?
“Ja, dat denken wij wel. En dat geldt ook op het gebied van de verenigingen. De verenigingen publiceren hun nieuws in onze krant. Dat heeft als voordeel dat ze geen eigen clubblad in het leven hoeven te roepen. En daarnaast hebben we in de krant aandacht voor verschillende andere onderwerpen. Wanneer nieuwe bewoners hun intrek nemen in de dorpen, benaderen we hen bijvoorbeeld voor een interview. Ze hebben dan de mogelijkheid om iets over hunzelf te vertellen. Dat is een hele mooie eerste stap om elkaar te leren kennen, om het ijs te breken. Het creëert verbinding.”
Denkend aan het boek van Geert Mak met de titel ‘Hoe God verdween uit Jorwert’, is dat ook op Thesinge en Garmerwolde van toepassing? En is daarmee ook de krant veranderd?
“Absoluut. Het verenigingsleven is in de afgelopen decennia drastisch geminimaliseerd. Van drie toneelverenigingen zijn we bijvoorbeeld naar één gegaan. Ook scholen hebben moeite om hun bestaansrecht te houden. En de feestweek die eens in de vijf jaar gehouden wordt is van zeven naar vier dagen gegaan. Je ziet een verschuiving. Ik ben hier zelf 42 jaar geleden komen wonen. Onze kinderen zijn hier opgegroeid, zijn uitgevlogen, maar wij wonen nog op dezelfde plek. Het dorp is ouder geworden. Hoewel er heel veel cohesie is, heeft het ontbreken van jeugd wel een effect. Ik moet er echter wel bij zeggen dat er de laatste jaren wat jonge gezinnen zijn bijgekomen, maar wat je ziet is dat mensen mobieler zijn geworden. In de dorpen wonen bijvoorbeeld kinderen die in de stad naar school gaan.”
Hoe zorgelijk is dat?
“Nederland vergrijst over het algemeen. Daar zijn wij niet uniek in. Maar puur kijkend naar de krant, is het in zekere zin zorgelijk. We hebben redactieleden die al sinds de jaren tachtig actief zijn. Maar er komt een moment dat deze mensen het wat rustiger aan willen doen. We zullen op de lange termijn op zoek moeten naar nieuwe redactieleden. En dat is wel een dingetje. We hebben een hoge standaard. Die willen we graag behouden. Het mooiste zou zijn als nieuwe redactieleden een periode kunnen meelopen onder de vleugels van de ervaren leden, zodat er een mooie overgang ontstaat. Wij hopen dat die mensen zich aan gaan dienen.”
Nieuwe mensen betekent ook nieuwe ideeën. Zij zouden kunnen zeggen dat het misschien tijd wordt voor een kleureneditie, of een website of app waar de informatie op staat…
“Het voorstel om te gaan werken met een kleureneditie komt eigenlijk elk jaar wel voorbij. Destijds zijn we niet overgestapt omdat printen in kleur aanzienlijk duurder was. Tegenwoordig maakt dat niet zoveel verschil meer, maar nu zeggen we dat zwart-wit bij ons hoort. Thesinge heeft als dorp trouwens een eigen website, waar actuele belangrijke informatie direct kan worden geplaatst. Op die manier vult het elkaar eigenlijk heel mooi aan.”
Tekst gaat verder onder de afbeelding:
Gisteren vierden jullie het vijftigjarig bestaan. Jullie hebben ook flink uitgepakt hè?
“Ik noemde al even de namen van Geerth Boschma en Roelof Ganzeveld, de oprichters van de krant, die gisteren aanwezig waren op het jubileumfeest en de eerste exemplaren van onze jubileumeditie uitgereikt kregen. Ondertussen staan we al wat langer stil bij het jubileum. Het afgelopen jaar blikten we elke maand in de krant terug op memorabele momenten. Een strenge winter bijvoorbeeld, of gebeurtenissen die in de jaren zeventig en tachtig speelden. Gisteren hadden we een drukbezochte bijeenkomst in het dorpshuis in Garmerwolde. De eerste exemplaren van de jubileumeditie, waarvan er op voorhand 275 zijn besteld, werden uitgereikt. En we hadden in beide dorpen een puzzelwandeltocht. Tijdens de wandeling kregen deelnemers vragen over vijftig jaar G&T.”
Als voorzitter ben je zelf al geruime tijd verbonden aan de dorpskrant. Als je persoonlijk terugblikt, wat is dan het mooiste artikel waar je zelf aan hebt gewerkt?
“Dat is eigenlijk een heel persoonlijk verhaal van toen ik nog geen lid was van de redactie. Toen we in Thesinge kwamen wonen, betrokken we een woning op een respectievelijk kleine kavel. In 2000 overleed onze achterbuurvrouw. Op dat moment onderhielden we al haar tuin. Uiteindelijk hebben we dit huis met de tuin gekocht. Toen we het huis sloopten, kwamen we restanten tegen van het oude klooster dat in Thesinge had gestaan. Er is toen ook onderzoek gedaan door de archeologische dienst. Daar heb ik een heel mooi artikel over kunnen schrijven. Heel persoonlijk, maar ook omdat het hele interessante informatie naar voren heeft gebracht. Ja, daar ben ik trots op.”
