Ondanks dat de gemeente Groningen de voordelen ziet zal het er niet mee instemmen dat ambtenaren hun keuzebudget kunnen gebruiken om hun DUO-schuld af te lossen. Dat heeft wethouder Carine Bloemhoff (PvdA) van Arbeidsmarktbeleid laten weten.
De fracties van Student & Stad, SP en GroenLinks hadden bij de wethouder gevraagd naar de mogelijkheden. Olivier van Schagen van Student & Stad: “In ons land zie je dat steeds meer werkgevers het aflossen van de studieschuld toevoegen aan het pakket waar je het individuele keuzebudget voor kunt gebruiken. In de komende tien jaar zal ongeveer een derde van de werknemers van de gemeente Groningen de organisatie verlaten. Het gaat om plusminus honderd medewerkers per jaar. Het is daarom van belang dat we ons inzetten op de instroom van nieuwe medewerkers en aangetrokken talent behouden. Als je als gemeente het aflossen van de studieschuld als optie aanbiedt bij het keuzebudget, dan kan het fiscale voordeel, bij het aflossen van de schuld, oplopen tot duizenden euro’s. Dit omdat je geen loonbelasting hoeft te betalen over het inkomen waarmee afgelost wordt.”
“Ruimte is beperkt”
Bloemhoff zegt de sociaal-maatschappelijke voordelen te zien. Maar onderneemt desondanks geen actie. “We hebben het over de zogeheten werkkostenregeling. Deze regeling bepaalt wat een werkgever onbelast een vergoedingen of verstrekkingen kan aanbieden aan medewerkers. Het bedrag dat beschikbaar is, wordt de vrije ruimte genoemd. De regeling zoals de partijen voorstellen komt ten laste van de vrije ruimte.” Volgens de wethouder is deze ruimte beperkt. Bij overschrijding wordt het extra bedrag belast met een eindheffing van tachtig procent. “Binnen de gemeente Groningen krijgen alle medewerkers een evenredig deel van de vrije ruimte die jaarlijks overblijft en kunnen dit fiscaal uitruilen met hun Individueel Keuze Budget. De afgelopen jaren was dit een bedrag van ongeveer 300 euro per jaar.”
“Onwenselijke situatie”
Als de studieschuld-regeling wordt ingevoerd heeft dit een fors effect. “Voor een grote meerderheid van onze medewerkers, die geen aanspraak maakt op een dergelijke studieschuld regeling, wordt de 300 euro per jaar uit de vrije ruimte fors beperkt ten faveure van een kleine groep medewerkers. Dat acht het college een onwenselijke situatie.”
Voorbeeld
Bloemhoff komt ook met een voorbeeld: “Stel dat de gemeente ervoor kiest om de regeling van het Rijk te volgen en de studieschuld als lokaal Individueel Keuze Budget-doel toevoegt aan de bestaande rechtspositieregeling. Er zijn op dit moment 1.224 medewerkers tussen de 20 en 39 jaar oud (dat is 31% van het personeelsbestand). Dit is de doelgroep die naar verwachting het meeste gebruik zal maken van deze regeling. In het voorzichtige scenario dat de helft van deze groep, 612 medewerkers, maximaal gebruik maakt van de regeling, á 2000 euro, betekent dit een vordering van 1,22 miljoen euro op de beschikbare vrije ruimte. Daarmee verdwijnt de werkkostenregeling volledig voor het overgrote deel van onze medewerkers.”
Onderhandelingen
Tussen de VNG en de vakbonden wordt momenteel onderhandeld over een nieuwe cao. Daarvan is duidelijk dat van werkgeverszijde een studieschuldregeling wordt voorgesteld. De gemeente gaat er vanuit dat dit onderwerp ook opgenomen gaat worden in de cao, maar voor lokale uitbreiding van de regeling ziet men geen mogelijkheden.
Verslaggever Lars Faber sprak onlangs met raadslid Olivier van Schagen van Student & Stad:
