Bij De Blije Bodem op het Westpark kijkt men tevreden terug op het eerste seizoen. Volgens Bas Welvering was het een seizoen met opstartproblemen met uiteindelijk een prachtig resultaat.
Hoi Bas! De Blije Bodem is een zelfoogsttuin, dat door jou is opgezet. Hoe kijk je terug op het zomerseizoen?
“Het is een bijzonder goed seizoen geworden. Dit jaar was het eerste echte seizoen, waarbij we in het begin wel wat opstartuitdagingen hadden. Onze tuin is namelijk gevestigd op bijzonder slechte grond. Maar als je dan in juli ziet hoe alles gaat groeien en bloeien, ja, dan maakt mij dat heel blij. En ook de belangstelling. Mensen mogen het terrein oplopen, en die animo is de afgelopen maanden echt flink gegroeid.”
Je hebt het over slechte grond. Waar hebben we het dan over? Over een kleigrond?
“We zitten aan de Tarralaan. En daarmee zeg ik eigenlijk alles al. Het Westpark was eeuwenlang een weiland. Zo’n twintig jaar geleden is het weiland zo’n vier meter verhoogd met tarragrond van de fabriek van de SuikerUnie. Daar bovenop is een meter grond gestort dat overal vandaan komt. Je moet het zo zien, bij alle werkzaamheden in de gemeente waar grond overbodig was, dat is hier gestort. Dus er ligt hier zeeklei, geel zand, donker zand. En je komt van alles tegen: glas, kabels. Eigenlijk kun je geen schep in de grond zetten zonder iets te raken. En wij proberen er nu weer iets moois van te maken.”
Een flinke uitdaging, waarbij je ook nog eens te maken hebt met een nat voorjaar en een lange droge periode …
“Het is een jaar met uitdagingen. Maar daar proberen we ook op te anticiperen. We richten de tuin in zodat we met extremen om kunnen gaan. Dus als het ineens een periode regent, dat er geen problemen ontstaan. En andersom. In Nederland is het altijd gebruikelijk geweest om overtollig water zo snel mogelijk af te voeren. Wij proberen water hier juist vast te houden. Dat vergt een andere aanpak, maar het is wel nodig. Op dit moment kunnen we 10.000 liter water opvangen. Het is nog niet genoeg, maar het is een begin, zodat we in perioden van droogte we toch over genoeg water kunnen beschikken.”
Na het zaaien in het voorjaar volgt de bloeiperiode …
“Dat was spannend. Hoe gaan de producten het doen? De opkweek hebben we zelf gedaan, en in de zomer moet het dan gaan gebeuren. Eind juli stond alles in bloei. Dat was een fantastisch gezicht. Als je mij vraagt welk product het goed gedaan heeft, dan zijn dat de bonen. Op zich is dat wel logisch. Bonen groeien door stikstof uit de lucht te vangen. In tegenstelling tot andere gewassen, die hun stikstof uit de grond halen. Dus de bonen deden het dit jaar beter dan de rest.”
Een succesvol seizoen dus?
“Absoluut. En het is ook nog niet klaar. We zitten nu inderdaad in de oogstperiode, maar als De Blije Bodem hebben we als doel om Groningen gezonder en mooier te maken. We willen een supermarkt zijn waar mensen het hele jaar terecht kunnen. Dus de bonen en aardappels die worden nu geoogst. Maar deze producten maken plaats voor bijvoorbeeld spruitjes, pastinaak en knolgewassen.”
Boeren op het platteland zijn op dit moment druk bezig om hun aardappels en bieten te oogsten. Als je met hun in gesprek gaat dan zeggen ze dat de grond de komende tijd tot rust moet komen. Geldt dat niet voor jou?
“Ik snap wat je bedoeld, maar heb jij ooit landbouwgrond gezien dat tot rust komt? Het ecosysteem kent geen rust. Waar jij het over hebt is de chemische landbouw. Boeren die gebruik maken van bestrijdingsmiddelen. Die te maken hebben met monoculturen. Door deze vorm ontstaan er allerlei ziektes in de bodem, waardoor je het tot rust moet brengen. Maar als je dat niet doet, en gewoon natuurlijk verbouwd, zonder bestrijdingsmiddelen, dan kun je de grond gewoon continu gebruiken.”
Hoe zit het met de belangstelling?
“Die neemt toe. We hebben een openbaar terrein, dat je altijd kunt bezoeken. En dat gebeurt ook steeds meer. De animo neemt toe. Wat heel leuk is om te zien is dat het aantal jonge mensen, en jonge gezinnen, dat interesse heeft, groeit. En het is natuurlijk ook heel leuk. Dat kinderen een wortel kunnen oogsten, die ze vervolgens zelf op kunnen peuzelen. Dat is toch mooi?”
Zijn er ook nog bepaalde wensen die je nodig hebt in je ontwikkeling?
“Wensen zijn er altijd. Wat ik zeg, we willen heel graag die supermarkt zijn die het hele jaar aanbod heeft. Financieel proberen we nieuwe bronnen aan te boren. Zo willen we hier heel graag een gebouwtje plaatsen waar we lezingen en educatie kunnen verzorgen. Zo lijkt het ons ook heel leuk om schoolklassen te ontvangen, dat we dingen uit kunnen leggen. Dat gebeurt al sporadisch, maar daar zitten nog veel meer mogelijkheden in. Dat er een mooie kruisbestuiving gaat ontstaan. Daarnaast zijn we ook altijd op zoek naar vrijwilligers die het leuk vinden om ons een handje te helpen.”
Om dit te kunnen doen heb je een aantal jaren een carrière in de ICT vaarwel gezegd. Nog geen seconde spijt van gehad?
“Nee, absoluut geen spijt. Dit is fantastisch. Het is heel bevredigend om dit te doen, om buiten te kunnen zijn, om de producten te zien groeien en bloeien. Om Groningen gezonder en mooier te maken. Dat is heel mooi.”
Verslaggever Marijn Mulder maakte een reportage over De Blije Bodem:
