De Rijksuniversiteit Groningen zoekt een nieuwe beiaardier voor de beiaard in de Academietoren. De toekomstige Beiaardier moet wel over de nodige diploma’s beschikken.
“Ik stop er inderdaad mee”, vertelt beiaardier Auke de Boer. De Boer bespeelde afgelopen zomer al voor het laatst de beiaard in de Martinitoren, in december speelt hij voor het laatst in de Academietoren. “Is het jammer? Ja, jammer is het wel want het is een prachtige baan. Maar je moet het ook in de tand des tijds zien. Tijden hebben tijden, en ze zeggen dat je op het hoogtepunt moet stoppen. Ik ben gepensioneerd en daarmee komt er een einde aan deze functie. Het zou ook niet goed zijn als mensen zeggen, wanneer houdt die man nu eens op?”
Carillon met majeur-klokken
De Boer is sinds 1996 beiaardier in de Academietoren. “In dat jaar kreeg de Academietoren een torenmuziekinstrument in de vorm van een grote terts carillon. Geschonken door het Representatiefonds van de Rijksuniversiteit Groningen, de RuG, vanwege het honderdjarig bestaan. Voorzitter professor Hendrik de Waard vond dat een carillon niet in de toren mocht ontbreken. Wel moest het een beiaard zijn waar de wetenschap de hand in heeft gehad. Zo ontstond een carillon met majeur-klokken. Dat klinkt anders dan het carillon op de Martinitoren. Het klinkt meer metalig, heeft een andere timbre.” Het waren de jaren dat rector magnificus Frans Stam er anderen graag op mocht wijzen dat de RuG de enige universiteit is in het land met een echte toren en een echt carillon. Het instrument wordt sindsdien wekelijks op dinsdag bespeeld en wordt ook bij academische plechtigheden ingezet.
Minder zwaar
De beiaard van de Academietoren verschilt ook op andere fronten van die in de Martinitoren. “Het spelen op de beiaard in de Academietoren is lichter, het is minder zwaar. Als je naar de laagste toon in de Martinitoren kijkt, dat is een ‘c’, dan weegt deze 2.500 kilo. In de Academietoren weegt deze klok 300 kilo. Dus daar zit echt verschil in.”
Voor het leven
De Boer verwacht dat het niet storm gaat lopen bij de sollicitatieronde. “Het aantal beiaardiers in ons land is op twee handen te tellen. Daarnaast worden er ook eisen gesteld. Je moet een conservatoriumdiploma hebben, maar je moet ook een opleiding tot beiaardier gevolgd hebben. Maar daar staat wel tegenover dat het een baan is voor het leven. Beiaardiers blijven vaak lang zitten. Als ik naar mijn voorgangers in de Martinitoren kijk, dan zitten daar beiaardiers tussen die soms wel 67 jaar lang het instrument bespeeld hebben.”
Grenzen van de wetenschap
Dat maakt de keuze ook belangrijk. “Je wilt iemand hebben die de sterren van de hemel speelt. De verwachting is namelijk dat er een flink lange periode naar deze persoon geluisterd moet gaan worden. En het is een mooie plek om te spelen. Ik heb regelmatig de grenzen van de wetenschap op het instrument onderzocht. Hoe ver kun je muzikaal gaan? Ik heb er popmuziek en avant-garde op gespeeld. Ik heb denk ik echt wel grenzen weten te verleggen.”
Meer informatie over de vacature vind je op deze website.
