‘Universiteiten moeten zorg dragen voor huisvesting internationale studenten’

nieuws
Slaapzakken op de vloer in de hal van het Academiegebouw - Foto: Joris van Tweel

Als universiteiten en hogescholen veel geld willen verdienen met het binnenhalen van buitenlandse studenten, moeten zij ook zorg dragen voor de huisvesting. Dat stelt de Tweede Kamerfractie van de SP donderdagmiddag, in schriftelijke vragen aan minister Ingrid van Engelshoven.

“Het is treurig dat het nu al het zoveelste jaar op rij is dat studenten slapen in tentjes op campings, in noodopvangcentra, op couchsurf-adresjes, op luchtbedjes bij medestudenten of zelfs dakloos zijn”, zo stellen SP-Kamerleden Peter Kwint en Sandra Beckerman. “Iedere student in Nederland moet een fatsoenlijk dak boven zijn of haar hoofd hebben en niet afhankelijk is van noodopvang, de liefdadigheid van medestudenten of van het bankje in het park.”

De minister moet daarom voorzorgsmaatregelen nemen voor het komende studiejaar, zo stellen Kwint en Beckerman: “Want je kunt er donder op zeggen dat deze situatie zich ook dit collegejaar voordoet.” Van Engelshoven moet zich daarom sterk gaan maken voor betere huisvesting, zowel structureel als tijdelijk. De minister wordt daarom gevraagd studenten tegemoet te komen in het geval zij hoge kosten moeten maken, als ze moeten overnachten in een hotel of op een camping.

Hogescholen en universiteiten spelen een cruciale rol bij het werven van internationale studenten, zo stelt de SP: “Open en eerlijk zijn naar internationale studenten over hun kansen op de woningmarkt moet daarom worden verplicht. “De onderwijsinstelling moeten daarnaast zorg moeten dragen voor de huisvesting van internationale studenten, aangezien er een financiële prikkel voor instellingen is om internationale studenten te werven”, aldus de Tweede SP-Kamerleden.

De vragen volgen op de slepende problemen voor internationale studenten in verschillende steden. Zo moest in de Stad, voor het zoveelste jaar op rij, noodopvang worden geregeld voor honderden internationale studenten. Deze locaties bleken te klein, waardoor internationale studenten bij mensen moesten ‘couchsurfen’ of op campings moesten slapen.