Met bijna honderd velomobielen aan de start trok zondag de jaarlijkse Oliebollentocht door Groningen. Voor het eerst in het dertigjarig bestaan van het evenement werden de provincie en ook onze gemeente aangedaan. De kleurrijke stoet van ligfietsen met gesloten kuip trok deelnemers uit Nederland, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk en vormde samen een peloton van bijna een kilometer lang.
De tocht startte in Maarhuizen en voerde de deelnemers langs Winsum, de stad Groningen, Loppersum en verschillende dorpen in het Groninger landschap. Rond het middaguur was er een pauze bij het Bezoekerscentrum Reitdiep, waar ruimte was voor koffie, gesprekken en interviews.
De Oliebollentocht is geen wedstrijd, benadrukken de deelnemers direct. “Het doel van vandaag is eigenlijk gewoon de dag een beetje doden met fietsen,“ zegt een van hen lachend. “Een rondje van zestig, zeventig kilometer. En vooral gezellig met elkaar een beetje leuteren. Prestatie speelt geen rol. Het is gewoon met elkaar door de natuur heen karren. Met onze speeltjes.”
Fietsen, maar dan anders
De voertuigen waarmee wordt gereden zijn velomobielen: ligfietsen met een gesloten kuip, ontworpen om zo aerodynamisch mogelijk te zijn. Dat maakt grote afstanden relatief eenvoudig.
“Als je erin zit, ga je gewoon hard,“ aldus een rijder die zelf honderden kilometers per week fietst. “Je hoeft minder energie te leveren om een afstand te overbruggen. Het is warmer in de winter, droger in de regen en gewoon comfortabeler. Geen zadelpijn, geen last van je nek of polsen. Ik rijdt zelf altijd in korte broek. Ik fiets me warm en ik ben het gewend.“
Van recreant tot recordrijder
De groep bestaat uit een mix van recreatieve fietsers, langeafstandrijders en fanatieke wedstrijdrijders. Veel rijders zetten ze ook in voor woon-werkverkeer of meerdaagse fietstochten. Sommigen komen zelfs volledig op eigen kracht naar de start. Er zijn mensen uit Gouda en Limburg. Die rijden na de tocht ook gewoon weer terug naar huis.
De gemiddelde snelheid ligt rond de 25 kilometer per uur, maar wie stevig doortrapt, kan volgens een nuchtere deelnemer veel harder: “Het ligt eraan hoeveel energie je erin stopt. Maar het kan flink snel.“
Internationale aantrekkingskracht
Dat de Oliebollentocht ook internationaal leeft, blijkt uit de aanwezigheid van deelnemers uit het buitenland. Een Ier die momenteel in Engeland woont, fietste speciaal voor dit evenement vanuit Hoek van Holland naar Groningen. Hij hielp zelf mee aan de bouw van meerdere velomobielen, onder meer voor snelheidsrecords:
“In Ierland zijn er maar drie velomobielen,“ vertelt hij. “In Engeland misschien dertig. Dus vergeleken met Nederland is het eigenlijk niks. Hier kom je je eigen soort tegen. Als ik deze velomobielen zie, is dat een droom die ik als ingenieur al tien jaar nastreef.”
