Politieke partijen komen ook met meldpunten voor WIJ en Veilig Thuis: “Inzicht krijgen in problemen”

nieuws
Foto: Alexa via Pixabay

In navolging van het meldpunt Jeugdbescherming Noord (JBN), hebben Stadspartij 100% voor Groningen, PVV en één politieke partij uit Assen ook meldpunten opgezet voor de situatie bij WIJ Groningen en Veilig Thuis Groningen en Drenthe.

“Het doel is om inzicht te krijgen in de werkwijze van WIJ Groningen en Veilig Thuis en de structurele problemen waar ouders en kinderen, maar ook pleegouders en professionals mee te maken krijgen,” laat raadslid Yaneth Menger van Stadspartij 100% voor Groningen weten. “Door ervaringsverhalen en signalen te verzamelen, willen wij structurele problemen blootleggen en analyseren. Ervaar je structurele problemen met de WIJ-Teams Groningen of Veilig Thuis Groningen & Drenthe? Of heb je dat in het verleden ervaren? Aarzel dan niet om contact met ons op te nemen.”

Dat de partijen deze meldpunten starten is geen verrassing. Afgelopen week werd duidelijk dat WIJ Groningen te maken heeft met wachtlijsten voor de toegang tot jeugdhulp. De wethouder liet weten dat de problemen vlak voor de zomervakantie zijn ontstaan. Door extra personeel in te zetten is geprobeerd de problemen op te lossen, maar na de zomer zijn er meer aanvragen binnengekomen dan gedacht, waardoor de wachtlijst is blijven bestaan. De wethouder geeft wel aan dat wanneer er sprake is van een crisis, of van spoed, dat het dan zo snel mogelijk wordt opgepakt. Ook wordt er voor gezorgd dat er een goed contact is met mensen.

Prioriteiten zijn subjectief
Kelly Blauw van de PVV-fractie probeerde tijdens het debat met de wethouder de vinger op de pijnlijke plek te leggen: “Uit het jaarverslag van WIJ Groningen blijkt dat de organisatie in 2024 ruim € 4 à 5 miljoen méér heeft ontvangen dan begroot, terwijl de wachtlijsten groter zijn dan ooit. Hoe kan dit?” Waarop de wethouder reageerde: “We proberen te prioriteren. Mensen met complexe vraagstukken worden eerst geholpen. Mensen in een spoedsituatie hoeven nooit te wachten.” Hier zit volgens Menger het probleem: “De prioriteiten worden bepaald door medewerkers van WIJ. Hun prioriteiten zijn subjectief. Wat prioriteit krijgt, wordt geholpen. De rest mag wachten. En daarmee rechtvaardig je dat er voor anderen op de stopknop wordt gedrukt.”

De partijen vinden dat een wachtlijst binnen de jeugdzorg geen administratieve hobbel is, maar een stilstaand leven. “Word je als kind niet ouder terwijl de hulp uitblijft? Ontwikkelen de problemen zich niet gewoon verder, zonder dat er iets wordt opgelost? En de ouders? Die moeten maar ‘aan blijven staan’, want misschien heeft WIJ morgen, volgende maand of volgend jaar andere prioriteiten? Ondertussen loopt de teller voor de organisatie gewoon door. Iedereen die in handen valt van WIJ, daar wordt een dossier voor opgebouwd. En via die dossiers wordt verdiend, rechtstreeks vanuit de lumpsum van Den Haag. Waarvoor? Juist. Om op een wachtlijst te komen. Zodat je eigen leven, en dat van je kind, in de wacht wordt gezet.”

Meldpunten
Mensen die structurele problemen ervaren, worden door de partijen uitgenodigd om hun ervaringen te delen. Meldingen over WIJ Groningen kunnen via deze website gedaan worden, en voor Veilig Thuis Groningen & Drenthe kan men naar deze pagina. Menger: “Wij ontvangen graag per e-mail een duidelijke uiteenzetting van waar je tegenaan bent gelopen en wat er volgens jou anders had gekund. Na ontvangst van jouw melding wordt er contact met je opgenomen door een van onze onafhankelijke vertrouwenspersonen. Deze professionals hebben relevante kennis en ervaring, maar zijn niet werkzaam bij de overheid of betrokken instanties.”

Het meldpunt JBN, dat afgelopen zomer werd geopend, ontving ruim honderd meldingen. Begin deze maand presenteerde het meldpunt het rapport ‘Niet gezien en niet gehoord’. Het rapport schetst een onthutsend beeld van een systeem dat bedoeld is om te beschermen, maar in de praktijk juist schade veroorzaakt. Uit de verklaringen komt naar voren dat ouders en kinderen zich niet gehoord en gezien voelen. Daarnaast is er sprake van gebrekkige en respectloze communicatie en onvoldoende participatie. Deze problemen doen zich niet incidenteel voor, maar op structurele basis.