Een bijzondere klus voor werkplaats Doedertoe in Trav12 aan de Travertijnstraat: het herstellen van schoolmeubilair. De meubels krijgen een tweede leven dankzij de vrijwilligers van de werkplaats. Een gesprek met Marita Reijtenbagh over de opdracht.
Hoe is deze klus op jullie pad gekomen?
“Eén van onze vrijwilligers heeft goede contacten met een school in de stad. Daar hadden ze schoolmeubilair staan dat toe was aan een opknapbeurt. En zo is het balletje gaan rollen. Je kunt je voorstellen dat het voor ons een hele leuke klus is. Terwijl de kinderen van hun welverdiende zomervakantie genieten, knappen wij de meubeltjes op. Het gaat niet om het hele interieur van de school hoor, maar om een deel er van.”
Hoe gaan jullie te werk met de tafels en stoelen?
“Het begint met het herstellen van eventuele schade. Hiervoor zijn we afhankelijk van een vrijwilliger die daar erg bedreven in is. Zit er iets los of is er iets kapot, dan kan hij dit goed herstellen. Daarna is het een kwestie van schuren, in de grondverf zetten en verven. Bij deze klus mochten we zelf de kleur bepalen. Per stoel zijn we een aantal dagen bezig.”
Wat is Doedertoe precies?
“Wij zijn een werkplaats waar gecreëerd kan worden. Meubels zijn een belangrijk onderdeel van onze werkzaamheden, omdat ze een grote rol spelen in de inrichting van een huis. Maar we bieden ook allerlei knutsel- en kunsttechnieken aan, we geven workshops en kringloopspullen kunnen hier geüpcycled worden. We werken uitsluitend met ongeveer veertig vrijwilligers. We vinden het heel belangrijk dat mensen hier een prettige tijd hebben. Dit is een plek waar mensen hun hart kunnen ophalen, hun zorgen even kunnen vergeten en waar de positieve kant van het leven gezien kan worden. Het doel is dat mensen met een blij gevoel de werkplaats verlaten.”
Jullie bestaan al een tijdje, toch?
“Klopt. We hebben heel lang in de Rivierenbuurt gezeten. De aanleiding indertijd was de economische crisis. Ik wilde mensen die weinig te besteden hebben, de mogelijkheid geven om meubels te herstellen. We hebben eerst in het Talmahuis gezeten en daarna nog jaren in een pand van woningstichting Patrimonium, die nooit huur vroeg. Daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor.”
Op een gegeven moment moesten jullie op zoek naar een nieuwe plek…
“En dat is Trav12 geworden. We werken uitsluitend met vrijwilligers en leven van incidentele giften, zonder subsidie. We zijn in contact gekomen met de Mutual Aid Fietsenwerkplaats, die al een plek had in het gebouw. Nadat Patrimonium het contract opzei, werden we door Mutual Aid uitgenodigd om kennis te maken. Dat verliep zo goed dat we nu een deel van de fietsenwerkplaats mogen gebruiken. We hebben in de vroegere aula een ruimte van zo’n 150 vierkante meter waar we erg blij mee zijn.”
Je noemde net veertig vrijwilligers…
“Zij zijn niet allemaal tegelijk actief. Sommige mensen zijn bijvoorbeeld een dagdeel actief, anderen helpen met de website of het financiële huishoudboekje. Het klopt dat we flink gegroeid zijn. We krijgen ook veel materialen aangeboden, zoals stoffen. Hierdoor kunnen we leuke workshops organiseren en mooie dingen maken.”
Trav12 is het voormalige schoolgebouw De Vinkenborgh, waarvan de toekomst onzeker is. Is dat vervelend?
“Ik hoop dat dit mag blijven. In het gebouw zitten diverse mooie initiatieven, zoals het Free Café en Mutual Aid. Samen vormen we een community. Dat moet je koesteren. Wist je dat we al 234 meubels van de sloop hebben gered? Puur en alleen omdat wij ze hebben gerepareerd, geschuurd en geverfd. Upcycling in optima forma. Wil je zulke mooie initiatieven de nek omdraaien?”
Verslaggever Ruben Feiken maakte zeven jaar geleden een reportage over Doedertoe:
