Door adequaat handelen van medewerkers van de CIGO aan de Siersteenlaan in de wijk Vinkhuizen is voor de vierde keer in korte tijd voorkomen dat iemand slachtoffer werd van oplichting. Anita Thoma van de winkel drukt mensen op het hart om alert te zijn.
Anita, wat zullen deze mensen ontzettend blij met jullie zijn…
“Dat is niet de eerste reactie. Als ze met het nieuws geconfronteerd worden, zie je vooral schrik. Mensen schrikken zich echt een hoedje. En vervolgens is er schaamte. In de media is er veel aandacht voor de geraffineerde oplichtingspraktijken van criminelen, en toch trappen mensen er nog steeds in. Wij vragen onszelf ook af: hoe kan dat toch? Maar klaarblijkelijk krijgt niet iedereen het mee, of zijn de middelen die ze inzetten zo goed en zijn de slachtoffers zo goedgelovig, dat het toch misgaat.”
Het laatste geval vond afgelopen dagen plaats…
“Er meldde zich een mevrouw aan onze balie die een envelop wilde versturen. Ze wilde een bewijs van verzending, maar vertelde erbij dat het niet aangetekend verstuurd mocht worden. Op dat moment gingen bij ons alle alarmbellen af. Mevrouw vertelde dat ze door de bank was gebeld met het dringende verzoek om zo snel mogelijk haar bankpas met al haar gegevens en pincode per post te versturen. Maar ze had te horen gekregen dat dit absoluut niet aangetekend mocht.”
Wat was jullie reactie als medewerkers?
“Wij roken heel duidelijk onraad. Ik heb mevrouw gezegd dat ik deze zending niet kon aannemen en ik heb haar de envelop teruggegeven. Ik adviseerde haar om via Google Maps te onderzoeken of er op het adres waar de pas heen gestuurd moest worden wel een bankgebouw stond. En ik adviseerde ook om contact op te nemen met haar bank om de situatie te controleren.”
Hoe is het afgelopen?
“We hebben contact gehad met de mevrouw. Ze heeft de fraudehelpdesk van haar bank gebeld en daaruit kwam heel duidelijk naar voren dat het niet klopte. Haar is uitgelegd dat een bank nooit vraagt om een bankpas met gegevens op te sturen. Het klinkt ontzettend simpel. Als je dit op verjaardagen vertelt, zegt iedereen dat ze hier nooit in zullen trappen. En toch is het al de vierde keer dat we mensen hier voor behoeden.”
Hoe komt dat, denk je?
“Het is de manier waarop het gebeurt. Criminelen zijn heel slinks en bedenken constant nieuwe foefjes. Brieven die je bijvoorbeeld thuiskrijgt, lijken ontzettend echt. Telefoongesprekken klinken heel geloofwaardig. De slachtoffers zijn meestal van een bepaalde leeftijd. Ik zeg niet dat deze mevrouw stokoud was, maar toch van een bepaalde leeftijd in combinatie met goedgelovigheid. Ze denken echt dat ze een goede daad verrichten door gehoor te geven aan de opdracht die ze krijgen, terwijl ze zichzelf gigantisch in de problemen werken.”
Zou elk post- en pakketpunt hier alert op moeten zijn?
“Eigenlijk wel. Ik denk dat het heel goed is om situaties goed te bekijken. Aan de andere kant zijn onze mogelijkheden ook beperkt. We mogen een klant niet vragen wat er in een envelop zit. De laatste zaak kwam aan het licht doordat de mevrouw zei dat de envelop niet aangetekend verstuurd mocht worden, waarop ik vroeg: ‘Waarom niet?’ En toen kwam het verhaal dat er een bankpas in zat. Daarop hebben wij ingegrepen.”
Wat zullen jullie trots zijn…
“Het voelt heel goed dat we mensen hebben kunnen behoeden voor deze ellende. Maar we doen het uiteindelijk niet voor onszelf of voor de winkel. Ik wil wel van de gelegenheid gebruikmaken om iedereen op te roepen alert te zijn. Krijg je een telefoontje of brief van de bank? Controleer het. Neem contact op met je bank om te vragen of het echt klopt. Denk bij elke handeling die je doet twee keer na. Ondanks dat er al veel aandacht voor dit probleem is, kan dit niet vaak genoeg gezegd worden.”
