Een droom werd afgelopen week werkelijkheid voor radiomaker Annemieke Wellin van OOG Radio. In Tilburg mocht ze radio maken bij Kermis FM. Sinds 2009 zendt Kermis FM uit tijdens de Tilburgse kermis. Maar hoe beland je bij deze radiozender? En hoe is het haar bevallen? Een gesprek met Wellin.
Annemieke, hoe kwam je bij Kermis FM terecht?
“Eigenlijk is dat wel een bijzonder verhaal. De afgelopen drie jaar zag ik foto’s van mijn OOG-collega’s Henri Haan en Heleanne Prins voorbijkomen op sociale media. Zij waren actief in Tilburg. Ook via andere radiomakers zag ik dingen voorbijkomen. En elke keer dacht ik: wat ziet dat er leuk uit. Dat is misschien ook wel wat voor mij. Maar elke keer als ik dat zag, was het evenement al voorbij. Ik was weer te laat.”
Letterlijk en figuurlijk achter het net vissen dus…
“Klopt. Afgelopen voorjaar dacht ik ineens: laat ik eens kijken wanneer Kermis FM plaatsvindt. Precies op dat moment stond de aanmeldprocedure open. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en het contactformulier ingevuld. Ik had vooraf niet echt verwachtingen, maar na een paar weken kreeg ik een uitnodiging voor een online kennismakingsgesprek. Dat was met HR-medewerkers, maar bij Kermis FM worden zij ‘mama’s’ genoemd. Zij gaan over de werving, maar ook als er tijdens het evenement iets aan de hand is, kun je daar terecht.”
Tekst gaat verder onder de foto’s:
Hoe verliep dat gesprek?
“Ik heb een gesprek met twee personen gehad. Ze stelden vragen als ‘wie ben je?’, ‘wat doe je?’ en ‘wat is je achtergrond?’. In die periode heb ik ook een demo ingestuurd. Bij OOG maak ik radio en het leek me wel wat om zoiets ook bij Kermis FM te gaan doen. Ik kreeg wel te horen dat ik geen hoge verwachtingen moest hebben. Er wordt tien dagen uitgezonden, maar ik kon maar vier dagen aanwezig zijn. Daarnaast melden heel veel mensen zich aan voor de radio. Maar ik dacht: ik probeer het gewoon. En als het uiteindelijk een functie als fotograaf of verslaggever wordt, vind ik dat ook prima. Als ik er maar bij ben.”
Want we hebben het over een radioprogramma, maar er zijn ook allerlei andere functies?
“Kermis FM wordt gemaakt door ruim tweehonderd vrijwilligers. Zij zijn actief voor radio, televisie en online. Naast een dj is er bijvoorbeeld een productieteam actief dat je als dj ondersteunt, maar je hebt ook cameramensen, nieuwslezers en verslaggevers. Kortom, het is een heel groot en professioneel geheel.”
Wanneer kreeg je te horen dat je erheen mocht?
“In de tweede, derde week van juni werd het rooster bekendgemaakt. Op dat moment wist ik dat ik als vrijwilliger aan de slag mocht. Maar ik wist nog niet in welke hoedanigheid. En toen zag ik dat ik twee blokken op de radio als dj mocht vullen. Op de andere dagen mocht ik aan de slag als tv-verslaggever en als nieuwslezer. Toen ik dat hoorde, was ik blij verrast. Blijkbaar vindt men mij goed. In de tussentijd had ik wel verhalen gehoord dat je bij Kermis FM echt je sporen moet verdienen. Dan ga je ervan uit dat je onderaan de ladder begint, omdat het je eerste keer is. Maar niets was minder waar.”
Dat lijkt me een hele mooie erkenning.
“Het voelde inderdaad echt als een compliment. Zo heb ik het opgevat. Daarna heb ik een spoedcursus in Hilversum gekregen. Ik kreeg tips en tricks over wat je wel en niet moet doen tijdens je radioshow. Ook kreeg ik een cursus waarin ik leerde hoe ik de uitzendsoftware en techniek moest bedienen. Op dat moment heb ik ook al kennisgemaakt met een aantal collega’s. Dat was heel leuk.”
Ruim een week geleden begonnen de uitzendingen. Namen de zenuwen toe naarmate het moment naderde?
“Eigenlijk viel dat heel erg mee. In het verleden heb ik me wel eens heel druk gemaakt over dingen. Dit keer was er meer sprake van een soort gezonde spanning. Afgelopen zaterdag was ik voor het eerst te horen en op vrijdagavond was ik al met de trein die kant op gegaan. Onderweg heb ik geluisterd naar Kermis FM. Hoe klinkt het? Wat doen mijn collega’s? Wat is de sfeer? En dan wordt het zaterdag. Ja, toen nam de spanning wel toe. Toen begonnen mijn handjes wel te trillen. Maar ik kwam daar echt in een warm bad terecht. Natuurlijk is het nieuw en staan er allemaal camera’s op je gericht, maar de mensen waren super aardig.”
Tekst gaat verder onder de foto’s:
Dat lijkt me ook een uitdaging. Bij OOG werk je aan een radioprogramma met vaste mensen die je door en door kent. Nu moest je ineens radio maken met een team dat je eigenlijk niet kent.
“En toch ging dat supergoed. Ik vertelde al even over de verschillende functies. Ik kreeg dus mijn eigen producer. Twee uur voor de start van mijn tijdsblok was zij al bezig met de voorbereidingen. Ik kreeg een verslaggever en een cameraman tot mijn beschikking die ik opdrachten kon geven. Bijvoorbeeld: ga eens op bezoek in de oliebollenkraam of stap in het reuzenrad en vertel hoe het uitzicht is. Daarnaast is er dus een nieuwslezer en een eindverantwoordelijke die de kwaliteit bewaakt.”
Inmiddels ben je weer terug in Groningen. Wat is de ‘afdronk’ van dit avontuur?
“Dit was heel gaaf. Je moet je voorstellen dat de gemiddelde leeftijd van het team ongeveer 25 jaar is. Ik ben iets ouder. Op de vierde dag kwam ik op de redactie, en iedereen was aan het zingen. Terwijl ik best wel moe was. Ik heb me op mijn laatste dag erdoorheen geslagen, maar ik vond het toen ook wel genoeg. Tien dagen is heel heftig. Toen ik vertelde dat mijn avontuur erop zat, was de reactie eensgezind: wat jammer dat je vertrekt. Eigenlijk is dat heel bijzonder. In een paar dagen bouw je hele hechte banden op. Het is een soort familie waarvan je niet wist dat je ze had. Iedereen zit er met hetzelfde doel: samen iets moois maken. En het wordt ook erg goed beluisterd. Zowel de medialiefhebber als de kermisfan luistert. Tijdens de uitzendingen kun je appen met de studio en je zag berichtjes uit heel het land binnenkomen.”
Aan het programma doen elk jaar ook doorgewinterde dj’s mee. Heb je ook met bekende dj’s gesproken?
“Jazeker. Ik mocht het nieuws lezen in de uren van Barry Paf & Menno de Boer. Op de laatste dag was ik producer en namen wij de studio over van Giel Beelen. Met hem heb ik nog even gesproken. Maar ik heb bijvoorbeeld ook gekletst met Bart Jan Cune. Je komt op zulke dagen heel veel mensen tegen, en dat is superleuk.”
Zou je Kermis FM aanraden voor jonge mensen die geïnteresseerd zijn in werken in de media?
“Absoluut. Als het je leuk lijkt om radio te maken, of om iets op een redactie te doen, kun je natuurlijk altijd aankloppen bij OOG. En met die ervaring kun je je aanmelden bij Kermis FM. Om een voorbeeld te geven: op de laatste dag was ik producer van Gert-Jan Wensink. Hij is 16 jaar en is actief voor LocoFM in Wezep. Ook jonge mensen krijgen bij Kermis FM een kans. Als jij enthousiasme voor media hebt, als je mee wilt werken aan iets gaafs en als je veel ervaring wilt opdoen, dan is Kermis FM ’the place to be’.”
Enerzijds is er de druk om iets moois te maken, maar anderzijds klinkt het ook heel relaxed. Kun je dat duiden?
“Als je jong bent, kun je een bepaalde druk voelen. Je vrienden gaan stappen, dus jij moet ook stappen om erbij te horen en niets te missen. Die druk voelde ik bij Kermis FM absoluut niet. Als mijn dag erop zat, had ik de keuze om rond te blijven hangen, of ik kon naar mijn logeeradres. Ik hoefde niets en er werd ook niets van mij verwacht. Kermis FM gaf de mogelijkheid om de beste versie van mezelf te laten zijn. En dat vond ik een hele mooie ervaring.”
Nu je bij Kermis FM in de schijnwerpers hebt gestaan, is er de mogelijkheid dat je bent opgevallen bij radiobazen. Lopen er al gesprekken?
“Er is mij nog geen contract aangeboden, maar ik kan wel vertellen dat er gesprekken gaande zijn met een grotere radiopartij. Ik begrijp dat je nu van alles wilt weten, maar helaas kan ik daar op dit moment niets over zeggen.”
Tot slot. Zo’n radio-evenement. Zou zoiets ook niet in Groningen thuishoren?
“Of het bij Groningen zou horen: ja. Maar of het ook zou kunnen? In principe doen we al zoiets tijdens Eurosonic Noorderslag. Als je aan mij zou vragen: bouw tijdens die dagen een radiostudio op de Grote Markt en ga de hele dag radio maken met een grote groep mensen, dan ben ik voor. Maar zoiets moet ook haalbaar zijn. Het organiseren kost veel tijd, maar ook het op de been krijgen van een grote groep vrijwilligers vergt veel energie. Ik denk wel dat zoiets zou passen. Het zou ook een heel mooi uithangbord voor OOG kunnen zijn.”
