De open dag die zondag gehouden werd in de broedplaatsen aan de Travertijnstraat is een succes geworden. Dat laten Oline en Jesse van de organisatie van de open dag weten.
Oline en Jesse, jullie kijken met tevredenheid terug op deze dag?
“Absoluut. Het was buiten alle verwachtingen. Van tevoren weet je niet op hoeveel mensen je kunt rekenen. Komen er überhaupt mensen? Maar uiteindelijk is de belangstelling groot geweest. Onze inschatting is dat het om enkele honderden mensen gaat. Overigens is het nooit ergens echt druk geweest. De open dag vond plaats in Trav6 en Trav12. In twee gebouwen die ook nog eens groot zijn. Daarnaast hadden we buiten, op het plein, ook allerlei activiteiten. Wij spreken van een gezellige drukte met een hele leuke mix aan mensen.”
Een kijkje nemen achter de deuren van de gebouwen. Dat was het doel vandaag. Is dat ook gelukt?
“Absoluut. Je peilt hier en daar wie de mensen zijn die op zo’n dag afkomen. We hebben flink wat direct omwonenden mogen ontvangen. Maar ook mensen uit de stad, uit andere wijken. Ze hadden in de media gelezen dat deze open dag er was, en waren nieuwsgierig wat hier nu eigenlijk precies gebeurt. De afgelopen jaren is er veel gezegd en geschreven over de broedplaatsen in deze gebouwen. Maar wat is dat nu precies? Wat gebeurt hier? Precies dat hebben we vandaag kunnen laten zien. Mensen konden een kijkje nemen in de diverse ateliers, ze konden luisteren naar optredens op de twee podia die we hadden en er waren diverse activiteiten voor de kinderen.”
Tekst gaat verder onder de foto’s:
De gebouwen hebben historie. Trav12 is het voormalige csg De Vinkenborgh, een middelbare school, die tegenwoordig als csg Selion door het leven gaat. Trav6 was een locatie van het Alfa-college. Hebben jullie het idee dat er ook leerlingen van indertijd vandaag een bezoek hebben gebracht…
“Dat is een leuke vraag. En dat is zeker het geval. Niet alleen leerlingen maar ook docenten die hier indertijd gewerkt hebben. Ze hebben rondgestruind, ze hebben herinneringen opgehaald en ze kwamen veelal tot de ontdekking dat veel hetzelfde is gebleven. De schoolgebouwen zijn nog grotendeels in tact. Om een voorbeeld te geven: daar waar vroeger de kluisjes stonden, die ruimten zijn er nog allemaal. Daar is niets aan veranderd. Dus het was voor ons heel leuk om die verhalen te horen.”
Wat waren de reacties van de bezoekers?
“Ze vonden het interessant, maar ze waren ook verbaasd. Hier in het gebouw zijn bijvoorbeeld zo’n 150 creatievelingen te vinden met eigen ondernemingen. Dat kunnen schilders of beeldhouwers zijn, maar ook muziekleraren, musici of mensen met ICT-bedrijfje. Daarnaast wonen hier ook tientallen mensen. Mensen vonden het heel leuk om dat te kunnen zien. En voor de duidelijkheid; er wordt misschien de indruk gewekt dat het gebouw alleen vandaag toegankelijk was. Ook op andere dagen zijn bezoekers welkom. We hebben hier bijvoorbeeld fietsenwerkplaats Mutual Aid waar rijwielen gerepareerd kunnen worden. We hebben het Free Café waar mensen uit de buurt op zondag gratis een vorkje mee kunnen prikken. Deze gebouwen zijn ook voor de wijk, ze zijn voor iedereen.”
Ik hoor veel enthousiasme. Gaat dit ook een vervolg krijgen?
“Absoluut. Vorig jaar hebben we de eerste stappen gezet. Toen organiseerden we een rondleiding voor direct omwonenden. Dat was toen super leuk. Dit jaar hebben we alle inwoners uitgenodigd om een kijkje te komen nemen. De reacties die we horen en onze eigen indrukken doen ons al concluderen dat dit een vervolg moet krijgen. We weten nog niet in welke vorm. Daar gaan we op broeden. Misschien kunnen we een wintermarkt organiseren? Dat we straks richting het einde van het jaar de deuren open gooien en spulletjes verkopen die hier door creatievelingen in het pand gemaakt worden? Of misschien gaan we toch voor volgend jaar mei en dat we dan voor twee dagen gaan om nog meer mensen de kans te bieden om langs te komen. Daar gaan we over nadenken.”
Ondertussen moeten we ook niet ontkennen dat er figuurlijke wolken boven het pand samenpakken. De toekomst van de gebouwen is namelijk onzeker. De gemeente wil op deze plek een nieuwe woonwijk realiseren. De gebouwen zouden behouden kunnen blijven en daarmee onderdeel worden van de nieuwe woonwijk, maar sloop is ook een optie. Hebben jullie enig idee of de politiek vandaag langs is geweest?
“We weten in ieder geval van twee politieke fracties dat ze ons bezocht hebben. Wellicht zijn er meer geweest, maar dat weten we niet zeker. Als je vraagt of deze dag ons direct zekerheid biedt: nee. Waar wij op hopen is dat wat we hier hebben opgebouwd kan blijven bestaan. Deze creatievelingen tezamen vormen een ecosysteem dat bijdraagt aan de stad. De plek waar we nu zitten is geweldig. Maar uiteindelijk zijn we niet getrouwd met het beton dat deze gebouwen vormen.”
Als de gemeente een nieuw gebouw in elkaar spijkert in Stadshavens of op het Suikerunieterrein dan zou dat voor jullie ook werkbaar zijn?
“Ja, maar liever niet een nieuw gebouw. De gebouwen waar we nu zitten, die hebben een historie. Dat hoor je vandaag ook terug in de verhalen van oud-leerlingen en -docenten. Zoiets maakt het tot een broedplaats. De gemeente kan er voor kiezen om hier appartementen in te realiseren waarbij die uiteindelijk voor twee of drie ton per stuk verkocht worden. Dat is een keuze. Wij zouden heel graag deze plekken die we hier hebben opgebouwd in stand willen houden. En wij willen ook heel graag met de gemeente om tafel. Om scenario’s te bespreken over onze toekomst. Scenario’s hoe we deze ecosystemen in stand kunnen houden.”
