De muskusrat en de beverrat verdwijnen steeds meer uit Groningse wateren

Er is geen eDNA (DNA dat in water te vinden is) aangetroffen van muskusratten en beverratten in de wateren die worden beheerd door het waterschap Noorderzijlvest. Dat laat het waterschap weten op sociale media. Dat betekent dat beide dieren langzaamaan verdwijnen: een doelstelling die waterschappen nastreven.

De afgelopen twee jaar heeft het waterschap Noorderzijlvest op 26 trajecten gespeurd naar aanwezigheid van eDNA van de muskus- en beverrat. Hiervoor werd per traject van vijf kilometer elke 25 meter een watermonster afgenomen. Na afloop bleken alle 26 trajecten negatief te zijn: dus geen aangetroffen DNA van de muskus- of beverrat. (Zie kaart hieronder van de onderzochte wateren)

De muskusrat en de beverrat horen eigenlijk niet thuis in de Nederlandse wateren. De dieren brengen schade toe aan oevers door in dijken te graven. Ook eten ze riet en verdrijven ze dieren die daarin verblijven, zoals de zwarte stern, de roerdomp en de kleine karekiet.

De afgelopen jaren hebben de waterschappen Noorderzijlvest en Hunze en Aa’s daarom vallen uitgezet om de dieren te vangen. In 2023 ving Noorderzijlvest bijvoorbeeld 441 muskusratten. Dat was al de helft minder dan het jaar ervoor. In de wateren van Hunze en Aa’s werden nog steeds veel beverratten gevangen: vorig jaar 250. Dat waren in 2022 er nog 169.

Waterschappen Hunze en Aa’s en Noorderzijlvest streven ernaar om in 2034 alle muskus- en beverratten te hebben verdreven.