Ouderen hebben moeite met coronapas: bieb schiet te hulp

Tientallen ouderen lopen sinds afgelopen week de vloer plat van een aantal Forumbibliotheken in de gemeente Groningen. Het lukt hen niet om zelf de coronapas op hun telefoon of op papier te krijgen.

Afgelopen week stapt de gepensioneerde Trudy Krijnin uit Haren achter haar pc. Met goede hoop: ze werkt immers ‘best wel vaak’ met de computer. ‘En het gaat eigenlijk altijd goed.’ Het aanvragen van een papieren coronapas voor haar smartphoneloze man zou een eitje moeten zijn. ‘Maar toen haperde de computer bij stap zes. Hij stagneerde helemaal.’

Mevrouw komt er niet uit. De Forumbibliotheek in Haren had haar wel eens vaker geholpen met ICT-vragen, dus komt ze daar maar weer eens aanwaaien. En ze is niet de enige.

Overval

‘Het heeft ons wel wat overvallen in het begin,’ vertelt Forummedewerker Hans van Hest. Hij doelt op de tientallen ouderen die sinds vorige week bij hem aan de balie komen in Haren. Allemaal krijgen ze het niet voor elkaar zelfstandig de coronapas aan te vragen.

 

Een coronapas op papier. De QR-code op deze foto is geblurd. (Foto: Bram Koster)

 

Sinds eind september is de pas verplicht om toegang te krijgen tot onder meer de horeca en evenementen. Het gaat om een QR-code, die je via je smartphone of computer respectievelijk digitaal of op papier kunt ontvangen. ‘Er is een aantal mensen dat geen mobiele telefoon heeft. Of geen internet. En sommige mensen hebben überhaupt geen computer of printer,’ legt Van Hest uit. ‘Dan komen ze dus naar ons.’

Foutmelding

Maar ook met de benodigde basistechniek in huis, gaat het regelmatig mis. ‘Ik liep steeds tegen een foutmelding aan,’ vertelt smartphonebezitter Froukje Schoonveld. Wat voor foutmelding weet de dame niet meer. ‘Maar goed, ze kunnen mij hier helpen en ik ben nu al een stukje verder. Dus het zal toch wel aan mezelf gelegen hebben,’ lacht ze. Van Hest duidt: ‘Sommige ouderen hebben moeite met het digitale gedeelte van de maatschappij.’

 

Hans van Hest informeert ouderen over de coronapas (Foto: Bram Koster)

 

Overigens heeft Van Hest de wijsheid ook niet in pacht. ‘Soms kan ik mensen helpen, maar soms zijn de vragen ook dusdanig lastig dat ik hen doorverwijs naar het spreekuur.’ Die spreekuren zijn er voor allerhande ICT-kwesties en worden op vaste tijden en Forumlocaties georganiseerd.

In vloek en zucht

En dan komt Harenaar Peter Bernink binnenlopen. Zijn wijde spijkerbroek, specifieke brilontwerp en grijswitte haren doen vermoeden dat hij de AOW-leeftijd ruimschoots is gepasseerd. Maar Bernink komt gewoon wat boeken ruilen. Bij de coronapas heeft hij absoluut geen assistentie nodig. ‘Dat was een kwestie van een paar knoppen indrukken op mijn laptop. Ik had hem in een vloek en een zucht.’ Ook met zijn boeken redt hij zich zelfstandig.

Ook wel even prettig voor Van Hest. Want er moet ook nog een nieuwe vrijwilliger worden ingewerkt. En de boekenkar moet nog leeggeruimd. ‘Maar we maken er wel gewoon tijd voor hoor. Het is natuurlijk heel belangrijk.’