Raadsleden lopen veertig kilometer door de nacht: “Je treedt in de voetsporen van vluchtelingen”

De eerste editie van de Nacht van de Vluchteling, die zaterdagavond plaatsvond in Groningen, is een succes geworden. Eén van de deelnemers was GroenLinks-raadslid Elte Hillekens, die de veertig kilometer aflegde.

Elte, hoe is het gegaan?
“Het was echt heel ver, haha. De laatste tien kilometer moesten van ver komen. De start was om middernacht bij het Stadslab aan de Suikerlaan. Ruim acht uur later, rond 08.30 uur kwamen we daar weer over de finish. De nieuwe dag was toen al lang en breed begonnen. Ik heb de tocht samen met mijn fractiegenoot Benni Leemhuis en Wesley Pechler van de Partij voor de Dieren gelopen. Ook vier andere fractiegenoten van GroenLinks liepen mee. Zij volbrachten zaterdagavond één van de andere afstanden. Toen wij van start gingen, kwamen Robert, Justine, Ceciel en Femke binnen. Dus we hebben hen binnen kunnen juichen, en zij hebben ons op weg geholpen.”

Hoe was de route?
“De veertig kilometer liep globaal via Haren, Eelde en via Hoogkerk terug naar het Suikerterrein. We liepen dus eerst via de binnenstad. Dat was wel bijzonder, omdat we tussen het uitgaanspubliek doorliepen. Daarna liepen we naar Haren, waar we bij de Biotoop ons eerste rustpunt hadden. Daar was er muziek, konden we pizza krijgen en was er drinken. En daarna begon eigenlijk het echte werk.”

Tekst gaat verder onder de foto’s:

Je loopt door de nacht, waarbij het na Haren ook donker om je heen wordt…
“Klopt, er is dan geen straatverlichting meer. We hadden lampjes bij ons. Maar dat neemt niet weg dat je goed uit moest kijken waar je je voeten neerzette. Er was in zekere zin struikelgevaar. Maar tegelijkertijd was dat misschien ook wel het meest imposante deel van de wandeling. Het gaf het gevoel dat we in de voetsporen van de vluchtelingen traden. Mensen op de vlucht voor honger of oorlogsgeweld lopen ook vaak ’s nachts. Niet wetende waar ze lopen. Om voor mezelf te spreken: het kwam bij mij echt wel binnen.”

Je had het over rustpunten. Was het qua organisatie goed geregeld?
“Absoluut. Er waren diverse rustplekken, waar muziek was. Ook waren er veel vrijwilligers op de been en langs de route die ons aanmoedigden. De laatste rustplaats was op 35 kilometer in Hoogkerk, bij de voetbalvereniging. Dan denk je, nog vijf kilometer. Maar dat was echt zwaar. De snelheid lag toen ook niet meer zo hoog als in het begin.”

Midzomernacht nadert. We zitten momenteel in de langste dagen. Als het dan licht wordt, wordt het dan ook makkelijker?
“We waren in De Onlanden toen in het oosten de nieuwe dag begon te gloren. En eigenlijk was dat wel een mooi moment. In de kilometers daaraan voorafgaand zag je zo her en der een lampje van andere deelnemers. Maar toen de dageraad naderde, zag je hoeveel deelnemers er wel niet onderweg waren. Dat vond ik een imposant gezicht. En of het makkelijker werd: de kilometers begonnen steeds meer te tellen. Dus het was mooi, maar zeker niet makkelijk.”

In Groningen is 125.000 euro opgehaald om verschillende vluchtelingenprojecten in onder andere Congo en Syrië te ondersteunen. Ben je daar blij mee?
“Absoluut. Het is een heel mooi bedrag. Behalve in Groningen vond de Nacht van de Vluchteling ook in andere steden plaats. Gezamenlijk is er 1,7 miljoen euro opgehaald. Ik vind het heel bijzonder dat ik hier mijn steentje aan heb kunnen bijdragen. En weet je wat ik ook zo mooi vind? Onderweg kom je allerlei mensen tegen. Iedereen heeft zijn eigen tempo, maar de praatjes en de gesprekjes hadden voor mij veel waarde.”

Het was de eerste keer dat dit evenement in Groningen plaatsvond. Hoop je dat het volgend jaar een vervolg gaat krijgen? En ga je daaraan meedoen?
“Op dit moment moet ik er nog even niet aan denken. Maar ik denk zeker dat dit een vervolg zou moeten krijgen. Een eerste keer is een soort pilot. Is er belangstelling? Brengt het mensen op de been? De geluiden vooraf waren al hoopvol. De vijfhonderd startbewijzen waren snel uitverkocht, waardoor er in allerijl honderd extra startplekken werden toegevoegd. Ook die gingen de deur uit. Ik denk dat het kansen biedt om de komende jaren verder te gaan groeien. Het draagvlak is er. En ergens is het niet verwonderlijk: Groningen is een erg solidaire stad. Het past hier heel goed.”