Machinist Marco blikt vooruit op nieuw Hoofdstation: “Straks kun je in de trein blijven zitten”

Het Hoofdstation is op dit moment één grote bouwput. Dit betekent ook een hele andere werkwijze voor machinisten van vervoersbedrijf Arriva. In het radioprogramma ‘OOG op Zaterdag’ was machinist Marco te gast om hierover te vertellen.

Marco, wat betekenen de werkzaamheden concreet voor jou?
“Dit betekent dat we hele andere diensten hebben. Tegenwoordig begin ik op De Vork, ons opstelterrein. Vanaf daar word ik met een taxi naar Groningen Europapark gebracht, waar ik begin aan mijn dienst op de trein richting Veendam of Bad Nieuweschans. Op het Hoofdstation komen we voorlopig niet, hoewel die werkzaamheden wel enorm opschieten.”

Kijk je ernaar uit dat het nieuwe Hoofdstation in gebruik kan worden genomen?
“Jazeker! Ik denk dat het voor de reiziger en ook voor ons makkelijker wordt. Het Hoofdstation was voor ons altijd een kopstation; je begon en eindigde er een dienst. Maar straks in de nieuwe situatie kunnen treinen doorrijden. Als ik bijvoorbeeld in Leeuwarden mijn rit begin, kan ik straks doorrijden naar de Duitse grens. Als personeel hoeven we minder vaak over te stappen, en dat geldt ook voor de reiziger. Vanuit Leeuwarden moeten er bijvoorbeeld veel studenten naar Groningen Europapark. Voor hen zal het echt een stuk fijner worden.”

Je klinkt flink ervaren, maar toch zit je nog niet zo heel lang op de trein hè?
“Ik ben nu ongeveer 2,5 jaar werkzaam als machinist. Ik ben begonnen als bakker. Maar bij dat bedrijf liep het op een gegeven moment ten einde. Een familievriend zei op een dag tegen mij: ‘Is het niet iets voor jou om op de trein te gaan rijden?’ Ik ben mij daar in gaan verdiepen, en zo geschiedde.”

Wat is er zo bijzonder aan om machinist te zijn?
“Ik zeg weleens: ‘Ik word betaald om naar buiten te kijken.’ En dat klinkt een beetje gek, maar feitelijk is het wel zo. Natuurlijk kijken we met een bepaalde blik naar buiten. Is het veilig? We kijken naar de seinen, of een wissel goed ligt, en we houden de bebording langs het baanvak in de gaten. Machinisten volgen hiervoor een opleiding waarin dit allemaal aan bod is gekomen.”

Arriva rijdt op de noordelijke nevenlijnen. Welk traject vind je het mooiste?
“Zonder twijfel is dat de rit naar de Eemshaven. Als je voorbij Roodeschool bent, rijd je via de dijk omhoog. Op dat punt kun je tot aan het eiland Borkum alles zien. Je ziet het water, de boten en aan de horizon het eiland. Dat uitzicht, dat vind ik prachtig. Dat is waar ik het allemaal voor doe, daar geniet ik van.”

Straks hebben we een nieuw Hoofdstation. Op dit moment wordt er gewerkt aan het leggen van de rails. Wat gaan we als reiziger hier straks van merken?
“Ik denk dat het in het begin allemaal wat minder schokkerig en hobbelig zal zijn. De rails zullen er heel strak in liggen. En wat denk ik ook heel fijn is, is dat we bij het verlaten van het Hoofdstation eerder op snelheid kunnen komen. De maximumsnelheid blijft hetzelfde, maar het punt waarop we snelheid mogen maken, is naar voren gehaald, omdat er diverse wissels zijn weggehaald en het baanvak op een andere manier wordt ingericht. Dat is waar mensen wel voordeel aan gaan beleven.”

Zulke werkzaamheden trekken ook veel geïnteresseerden aan, treinspotters bijvoorbeeld. Maak je je daar weleens zorgen over?
“Ja, toch wel. Ik kom regelmatig gevaarlijke situaties tegen. Je kunt het een beetje omschrijven als dat de mensen die bij of langs het spoor staan, het gevaar zelf niet goed in kunnen schatten. Maar realiseer je dat wij een hele lange remweg hebben. Stel dat ik 100 kilometer per uur rijd, dan heb ik zeshonderd meter nodig om tot stilstand te komen. Het duurt echt even. Dus als je een mooie foto wilt maken, helemaal prima. Maar doe dat dan op een plek aan de goede kant van de hekken. Dat zou echt mijn advies zijn.”

Luister hier naar machinist Marco die zaterdag te gast was in het radioprogramma ‘OOG op Zaterdag’: