Amicitia eert stamgasten met schildering: “Geen enkel café in Groningen heeft zoiets”

Als je stamgast bent van café Amicitia aan de Noorderstationsstraat, dan kan het zomaar zijn dat je tronie binnenkort op een muur te zien is. Volgens schilder Eltjo een geintje, maar wel een met een serieuze ondertoon.

Hoi Eltjo! Hoe ben je op dit idee gekomen?
“In zekere zin herhaalt de geschiedenis zich. Ik heb zoiets lang geleden ook eens gedaan in een café in Oegstgeest. Ik heb daar een tijdje in die regio gewerkt en het hotel waar ik verbleef, zat naast een cafeetje, waar ik graag even kwam. Op een dag raakte ik aan de praat met de barkeeper. Hij vertelde dat de toiletten hoognodig weer eens geschilderd moesten worden. Ik heb dat toen opgepakt, waarbij ik in die ruimte de gezichten van de stamgasten op de muur heb gezet. Iedereen vond het prachtig. Nog niet zo lang geleden kwam Willem van café Amicitia met een vergelijkbare vraag dat de sanitaire ruimte wel een opknapbeurt kon gebruiken. Ik heb het idee voorgelegd en hij vond het helemaal prachtig.”

Jij bent dus een handige kunstenaar?
“Ik ben geboren en getogen in Groningen. Toen ik jong was, mocht ik graag basketballen. Van beroep ben ik schilder geweest. Dat heb ik zo’n veertig jaar gedaan. Van jongs af aan zat dat er ook al wel in. Toen ik klein was, vond ik het prachtig om te tekenen en te schetsen. De laatste jaren ben ik voornamelijk bezig met modelbouw en ben ik actief bij De Jonge Onderzoekers aan de Dirk Huizingastraat. Daar begeleid ik kinderen op de houtafdeling.”

Wat is er zo mooi aan schilderen?
“Als je het hebt over het maken van een mooie schildering, dan is dat iets dat blijft. Als ik thuis aan het schilderen ben, dan kan ik in één stuk doorgaan tot de inspiratie op is. Het kan dan zijn dat ik vervolgens een tijdje helemaal niks doe, tot de inspiratie er weer is. Ik vind dat prachtig om op die manier mijn creativiteit te tonen en om mensen blij te maken met wat ik maak.”

Hoe ga je in café Amicitia te werk?
“Het is een project van de lange adem. Ik heb het behoorlijk druk, waardoor ik maar beperkt tijd heb voor dit project. Ondertussen heeft het café ook zijn openingstijden. Het verven moet gebeuren wanneer de zaak gesloten is. Dan kan ik een aantal uren aan de slag. En hoe ik te werk ga? Ik maak stiekem een foto van de stamgast en vervolgens maak ik aan de hand van deze foto de schildering.”

Stiekem? Dus ze weten van niks …
“Klopt. Tot nu toe krijg ik alleen maar leuke en positieve reacties hoor. De mensen wier gezicht nu op de muur te zien is, die zijn er maar wat trots op. En het is ook een karikatuur, hè. De schilderingen zijn gebaseerd op de poppenanimatieserie Buurman & Buurman. De afbeelding is zo gemaakt alsof de stamgast over de schutting kijkt. In dit geval gaat het om een plank die is aangebracht, met daarop in letters ‘de stamgasten’. In grote lijnen lijkt de schildering op de stamgast, maar het gaat om een benadering. Het leuke aan deze schilderingen is dat het een 3D-afbeelding is, waarbij bijvoorbeeld de neus of de mond uitsteekt. Dat geeft het een extra dimensie.”

Willem. Jij bent de barkeeper van Amicitia. Hoe blij ben je met deze schilderingen?
“Ik vind het super. Dit is zo uniek en bijzonder. Geen enkel café in Groningen heeft zoiets. Het is begonnen als geintje. En het leek mij wel wat. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de muur helemaal vol komt. Meestal komt Eltjo op vrijdagochtend een schildering maken. Dan is hij een aantal uren bezig met één gezicht. En het is natuurlijk altijd de grote vraag wie er dit keer als stamgast bij is gekomen in de ruimte.”

Wanneer ben je een stamgast van Amicitia?
“Om stamgast te zijn, hoef je echt niet elke dag hier aan te schuiven. Maar als je regelmatig komt, dan rekenen we je tot een stamgast. We spreken in mijn kroeg ook niet over vaste klanten. En weet je wat zo leuk is? De mensen in mijn kroeg, die komen hier vaak al jaren. Het is een heel vast en trouw publiek dat bij mij over de vloer komt.”

Eltjo. Hoe kijk jij daar tegen aan?
“Ik ben dat wel met Willem eens. Zelf kom ik één à twee keer per week in Amicitia. Het is één van de leukste kroegen die Groningen rijk is. Als bezoeker ben je er gewoon mens. En dat zie je ook terug in de klandizie, want allerlei pluimage komt er langs. Van een professor tot een hardrocker. Amicitia is een echt bruin café. Een bruin café waarvan bekend is dat de aantallen in flink tempo afnemen. Maar ze zijn zo ontzettend waardevol omdat ze de samenleving verbinden. En dat is de serieuze ondertoon die in dit project verscholen zit.”

Wanneer is je project klaar?
“Dat weet ik nog niet. Ik heb geen haast. Ik vervul deze klus ook pro deo. Verschillende gezichten zijn nu op de muur te zien. Maar de bedoeling is ook om er nog een geheel van te maken, waarbij ik wil gaan werken met tekstballonnen. En er zullen nog een aantal gezichten bij gaan komen tot de hele muur vol is.”