CDA ontstemd over antwoorden gemeentebestuur over zeefgebouw: “College creëert steeds troebeler beeld”

De fractie van het CDA in de gemeenteraad is ontstemd over de antwoorden van het gemeentebestuur over de fraude met de aanleg van zonnepanelen op het Zeefgebouw op het voormalige Suikerunie-terrein.

Het CDA stelde in januari vragen naar aanleiding van de kwestie. Het Dagblad van het Noorden onthulde dat de huurder van het Suikerterrein, het bedrijf EST Bv, net deed of het de eigenaar was van het Zeefgebouw en vervolgens bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland een subsidieaanvraag deed om het dak vol te leggen met zonnepanelen. In werkelijkheid is de gemeente Groningen de eigenaar van het pand. Bij de Rijksdienst gingen echter geen alarmbellen af waarna een subsidiebedrag van ruim 352.000 werd toegekend. Uiteindelijk was het de gemeente Groningen die aansloeg, toen er later een verzoek binnenkwam over het aanleggen van de zonnepanelen.

Etkin Armut (CDA): “Het beeld wordt steeds troebeler”
Raadslid Etkin Armut van het CDA: “Het College creëert een steeds troebeler beeld van deze kwestie. Aanvankelijk ontkende de gemeente van de subsidieaanvraag te hebben geweten en werd er zelfs gesteld dat de huurder beter had moeten weten. Nu schrijft het College vanaf het begin op de hoogte te zijn geweest en mondelinge toestemming te hebben gegeven voor de aanvraag.”

Agenderingsverzoek
De partij is ook dusdanig ontstemd dat het woensdagmiddag een agenderingsverzoek heeft ingediend. Dit betekent dat er binnen twee weken over dit onderwerp gedebatteerd gaat worden in de gemeenteraad. Daarnaast is er een nieuwe set met vragen ingediend waarin de partijen ingaan op het verschil in statemens die de gemeente geeft, de verklaring die de betrokken huurder EST afgelopen maandag publiceerde en de antwoorden van het college op de vragen van het CDA Groningen.

“Er wordt een beeld geschetst dat de gemeente maandenlang heeft weggekeken”
Armut: ““De vrijgegeven WOB-stukken en deze beantwoording schetsen het beeld van een gemeente die maandenlang wegkijkt voor een valse bewijsbestemming, dit inzet als drukmiddel in de onderhandeling om de subsidie over te nemen en na het klappen van de onderhandeling diezelfde valse bewijsbestemming gebruikt als gelegenheidsargument om de subsidie zelf te kunnen aanvragen.”