“Je ziet 500 studenten op de Vismarkt staan die allemaal dezelfde problemen hebben”

De protestactie om aandacht te vragen voor het effect van de lockdownmaatregelen op jongeren is een succes geworden. Dat zegt Casper Farret Jentink van de organisatie.

Hoi Casper! Het is inmiddels een aantal uren na de actie. Hoe kijk je er op terug?
“Ik denk dat het heel mooi was. Ik heb deze actie samen met Nikki opgezet, en ik denk dat we heel tevreden kunnen zijn. Er waren 500 studenten aanwezig waarbij het overgrote deel ook van begin tot eind aanwezig was. Er waren goede sprekers, aanwezigen konden hun verhaal doen en de sfeer was heel gemoedelijk. En wat mij opviel is dat eigenlijk iedereen dezelfde mening deelt over dit probleem.”

Met de actie wilden jullie duidelijk maken dat door de lockdownmaatregelen studenten het heel zwaar hebben. Werd door deze actie ook duidelijk dat problemen die jij ervaart, dat anderen daar ook mee rond lopen, waardoor het een zichtbaar collectief probleem wordt?
“Het voelde eigenlijk wel gek. Je ziet in normale situaties wel eens vaker 500 onbekende gezichten, maar dit waren 500 gezichten die dezelfde problemen als mij hebben. Zij zitten allemaal de hele dag op hun kamer, en door het binnen zitten verdwijnt de motivatie om aan de slag te gaan met hun studie of thesis. Want dat is vandaag echt wel gebleken. Dat er veel gepiekerd wordt, en dat is wat mij betreft een hele verontrustende vergelijking in alle verhalen. Ik vraag me af of dit wellicht niet bij alle studenten speelt.”

Jullie hadden verschillende sprekers uitgenodigd die hun verhaal kwamen doen. Ik heb begrepen dat die verhalen indruk gemaakt hebben …
“Klopt. Er werden gedichten voorgedragen maar er werden ook best wel persoonlijke verhalen verteld door en over mensen hoe zij zich voelen. Ik kan me voorstellen dat er aanwezigen zijn die dan ook wel een traantje weg hebben moeten pinken. In mijn beleving zorgde het ervoor dat de aanwezigen zich herkenden in de problematiek die speelt, en dat daardoor ook eensgezindheid en solidariteit ontstaat. En dan te bedenken dat eerstejaars en internationale studenten het nog eens veel zwaarder hebben. Zij hebben vrijwel nog helemaal geen fysiek onderwijs kunnen genieten en nog geen vrienden kunnen maken.”

Deze actie is een succes geworden waarbij de boodschap nu verspreid is. Kunnen we de komende periode vaker acties verwachten?
“Dat is een vraag waar ik vandaag eerder ook al over heb nagedacht. Het zou kunnen dat we nog eens een actie gaan organiseren. Wellicht tijdens het formatieproces dat we dan naar Den Haag trekken. Maar voor de verkiezingen van volgende week gaan we in ieder geval niets meer ondernemen.”

Tot slot. Je hebt samen met Nikki deze actie opgezet waarbij je wellicht nog nooit eerder zoiets georganiseerd hebt. Hoe kijk je er op terug?
“Je hebt gelijk dat ik zoiets nog nooit eerder georganiseerd heb. Maar het was absoluut de moeite waard. Het is goed bevallen. Natuurlijk had ik een persoonlijke drijfveer om dit op te zetten, maar als ik de eensgezindheid nu zie, dan is het de energie absoluut waard geweest. Het is belangrijk om deze problematiek te uiten en te delen.”