“Dat ik nog kan zwemmen is het belangrijkst”

Alweer de zesde editie van de Groningen Swim Challenge staat zaterdag 31 augustus op het programma. In aanloop naar het evenement spreken wij af met deelnemers. Zij vertellen het verhaal van hun deelname. Deze week spraken met deelnemers van Team Slagkracht.

De Swim Challenge begint ondertussen al op een ware traditie te lijken. In teams wordt van Zoutkamp of zelfs Lauwersoog naar de stad gezwommen in estafettevorm. Deelnemers halen met hun deelname geld op voor het UMCG Kanker Research Fonds.

Deze week waren wij op bezoek bij een training van Team Slagkracht. Het team bestaat uit Diana van Winden, Bert Kuipers en Linda Panman. “Linda is op vakantie, maar we moeten haar toch even noemen,” vertellen de andere twee lachend.

Ziekte

Diana kreeg 17 jaar geleden na de geboorte van haar dochter dat ze de nare ziekte kanker had. Na een lang proces van bestralen en controles is ze nu schoon. Toen de Swim Challenge voorbij kwam een aantal jaren geleden was voor haar meteen duidelijk dat ze mee wilde doen.

Tegenwoordig, 17 jaar na het begin van haar ziekte, is Diana niet elke dag meer met het verleden bezig. “Toen ik de eerste keer moest vertellen wat mijn drijfveer was, kwam het wel hard binnen. De jaren erna, is het oké,” vertelde Diana, die dit jaar voor de vijfde keer mee doet.

Zwemplezier

Bert heeft zich bij Diana gevoegd om met haar te zwemmen voor het onderzoek naar kanker. Dit jaar wordt zijn derde deelname. Ondanks dat de Swim Challenge draait om het ophalen van geld, schakelde het gesprek al snel over op het plezier in het zwemmen: “De eerste keer dat ik mee deed, toen hadden we ook een mooie zonsopgang. Nou werkelijk, als je dan van Zoutkamp over het Reitdiep naar Groningen zwemt. Wat je dan ziet aan natuur en wat je als zwemmers mee maakt, dat is echt geweldig,” vertelde Bert.

Tot slot was het Diana die het gesprek afsloot met een serieuze noot: “Dat ik het nog kan doen, dat ik nog kan zwemmen, dat is het belangrijkst.”