Meisje van vier in de buurt van Eikenlaan enige tijd vermist

Gelukkig is het meisje snel gevonden.
Toen ik zelf 4 jaar was, ben ik aan de wandel gegaan in de stadje dat ik niet kende. Ik liep over een brug en werd op het politiebureau weer op gehaald.
Ik ben als 7 jarige - voor een schoolreisje - in een lijnbus gestapt.
Dat bleek de verkeerde bus te zijn. Ik had in een schoolbus - voor het jaarlijkse schoolreisje - moeten stappen.
Ik heb de hele dag in die stadsbus gezeten.
Niemand heeft mij gemist en ik heb een top dag gehad.
De reis was over toen ik aan het eind van de middag met die stadsbus ook weer terugging en de chauffeur mij ineens hoorde roepen: ¨Hier moet ik eruit!¨
Niemand had mij gemist en ik heb een top dag gehad.
Mijn pleegdochter van 6 trof ik 25 jaar geleden - met haar vriendje van 5, 5 jaar - zeer genoeglijk zitten aan in de zandbak in het Noorderplantsoen.
Ik was stom verbaasd dat zij daar zo gezellig zat. Ze had duidelijk een spannende date voor zichzelf geregeld.
Ze namelijk tegen mij gezegd dat ze met haar moeder de stad in zou gaan, om schoenen te kopen.
Ik was ook - totaal - verbijsterd dat geen volwassene had opgemerkt dat er twee iets te kleine kinderen helemaal alleen in het Noorderplantsoen zaten.
Hoewel ik het sneu vond om de date verstoren, was ik heel erg blij dat ik hen beiden vond.
En een mij uiterst dierbaar - en zeer slim - buurjongetje van 3 jaar kwam in die zelfde periode ineens de hoek om. In zijn eentje!
Ik vroeg - met de schrik in mijn hart - heel belangstellend: ¨Waar ga jij heen?¨
Hij stelde mij de tegenvraag: ¨Waar is het einde van de wereld?¨
Ik antwoordde - na kort nadenken - heel rustig: ¨Hier! ¨
Met hem aan de hand - naar zijn huis lopend - legde ik hem e.e.a uit over de Zon, de Ronde Aarde en de Kosmos.
Gelukkig hadden zijn ouders hem nog niet gemist.

Mevrouw Kiki