Als sardientjes in een blik naar Groningen

“Dames en heren wilt u alstublieft doorlopen, anders zullen we helaas reizigers moeten achterlaten”, zegt de machinist. Een seinstoring tussen Zuidhorn en Groningen zorgt donderdagochtend voor chaos en bomvolle treinen.

“Is dit alles?”, vraagt een reiziger van middelbare leeftijd als de stoptrein het station van Leeuwarden komt binnen rijden. Het is 07.15 uur en in plaats van twee treinstellen, komt er nu maar eentje in het gezichtsveld van de kleumende mensen op perron 5a. “Een seinstoring heeft voor de nodige chaos gezorgd”, antwoordt de dienstdoende machinist op vragen van reizigers. “Daarom gaan we slechts met een treinstel naar Groningen. En ja, dat zal problematisch gaan worden, verwacht ik.”

Vanaf station Veenwouden moeten de eerste reizigers staan. “Dat ze niet even een extra treinstel in kunnen zetten”, foetert een vrouw met een dikke winterjas aan en muts op. Haar woorden worden gevolgd door stilzwijgende blikken van haar mede-reizigers en het gelijkmatige ke-deng ke-deng-geluid van de rood-witte Arriva-trein.

Problematisch wordt het vanaf Grijpskerk. Terwijl reizigers proberen uit te stappen, probeert een grote menigte een plek in de trein te bemachtigen. “Dames en heren”, roept de machinist via de intercom. “U zult echt door moeten lopen, anders gaat het niet passen.” Terwijl nog tientallen mensen buiten op het perron staan, klinkt het schrille geluid van het fluitje door de vroege ochtend, waarna de deuren vergrendeld worden, en de trein zich in beweging zet, na-gekeken door reizigers die achterblijven.

“Ik ben blij dat ik in Leeuwarden al instapte”, zegt een mevrouw met een rode jas. “Ik heb nu in ieder geval een zitplaats, maar zo op deze manier reizen is totaal niet fijn.” Terwijl de trein station Groningen binnenrijdt verontschuldigd de machinist zich nog een keer. “Door een seinstoring liep het vandaag allemaal een beetje anders. Excuses hiervoor.”